سلام وقت بخیر؛ ممنون بابت کار خوبتون من خیلی دوست داشتم و چند باری واقعا در حین تماشا ی کار توسط دیالوگ ها و بازی های خوب غافلگیر شدم؛ ترغیب شدم کتاب تجاوز قانونی رو تهیه کنم و مروری داشته باشم؛

درباره بخش صدا و موسیقی می خواستم با احترام و حسن نیت نظر خودم را ... دیدن ادامه ›› بیان کنم:

در کل المان های صوتی زنده حاضر در صحنه در بخش اجرای ساز ویولن و اجرای شانسون ایده خوبی بود و باورپذیری و فضاسازی خوبی را القا می کرد اما به نظرم رابطه خوبی با موسیقی انتخابی کار نداشت و کاملا از هم جدا بودند؛ هر چند که شاید تعمدا با به کار گیری موسیقی زنده و متریال فیکس و احتمالا لایو الکترونیکس قصد شکست فضا و ایجاد کنتراست را داشتید اما به نظرم پراکندگی تم های انتخابی نواخته شده توسط ساز ویولن بافت همگن درستی را از لحاظ موسیقایی تولید نمی کرد و باعث نوعی پراکندگی مفهمومی در کلیت کار می شد. به طور مثال ورود بازیگر نوازنده با جمله ابتدایی کنسرتو ویولن لامینور اثر ویوالدی بود و بعد کاملا رها شد و به سمت تم های دیگر رفت و از این تم ها در هیچ کجای کار استفاده نشد در صورتی که متریال های صوتی ارزشمند و اصیل در کار بودند و در غالب آهنگسازی جنریتیو و پروگرسیو می توانستند بهتر به کار گرفته شوند.

لحظه ورود به سالن و پخش موسیقی تا زمان نشستن و برقرای نظم و شروع کار کنجکاوی خاصی را ایجاد نمی کرد و فقط از موسیقی به عنوان یه عنصر «فضا پرکن» استفاده شده بود و خاصیت لازم «اورتور»‌ را برای جلب توجه مخاطب و کندن تماشاگر از دنیای بیرون و هدایت توجه و تمرکز به صحنه را نداشت و از همه مهمتر لحظه شروع و موسیقی ابتدای کار درست گره نخورده بود و بیشتر شبیه یه پرش از یه دنیا به دنیای دیگر شده بود. اگر از صدای ویولن در ابتدای در تاریکی صحنه استفاده می شد هم نقطه برگشت جالبی تو کار به وجود می آورد و هم اینکه کنجکاوی بیشتری بین مخاطبین به وجود می آورد.

در بخش موسیقی انتخابی هم به نظرم موقیعت سنجی و پیدا کردن لحظاتی که بتوان به وسیله صدا و موسیقی ارزش افزوده محتوایی درست کرد کار حساس و دقیقی هست که باید با ظرافت تمام بدون لطمه زدن به عناصر مهم صحنه در تئاتر انجام شود. متأسفانه در سالهای اخیر موسیقی اجراهای تئاتر بیشتر منو به یاد این میندازه که انگار یکی با ست دیجی و کیبورد پشت سن نشسته داره بمباران صدایی انجام میده و این اصلا خوب نیست.

از نبود امکانات کافی و حرفه ای در بخش صدا در اکثر سالن ها خبر دارم اما حجم و شدت صدا و جهت صدا با سایز و جایگذاری صحنه و فاصله صحنه تا تماشاگر کالیبره نشده بود و این باز باورپذیری کار را به شدت کم می کند؛ اغراق در شدت پخش باعث محو شدن و پس زده شدن صحنه می شود.