تو تمام مدتی که مهران داشت از حسرت کنسرت خواننده محبوبش میگفت تا دردهای عمیق ترش همش به خودم میگفتم این دنیا به من چی بدهکاره؟
به نظرم مهران کمترین خواسته ها رو داشت چون هرچی با خودم سبک و سنگین میکنم میبینم انقدر این جامعه حسرت تو دل ما کاشته که اگه یه شب تا صبح هم بشینیم بشمریم تمام نمیشه!
...حتی زمانی هم که بهش برسیم درست عین مهران اون نقطه ی عطف ماجرا میلیون ها ساله واسه بقیه گذشته و ما باز هم با ساده ترین حسرت ها باید زندگی کنیم که دردهای عمیقی توی قلبمون به جا میزاره.
نمایش خیلی به قلبم نفوذ کرد.حس میکنم مهدی ژوله انتخاب خیلی درستی بود.درست عین متن تا میومدی جدی غمگین بشی ژوله یه کاری میکرد که بابا سخت نگیر خودمم سخت نگرفتم.
الیکا عبدالرزاقی چقدر محشر بود! چه کردی زن!میشه گفت مکمل همه جوره کار الیکا بود انقدر که همه چی رو راحت و متبحرانه اجرا میکرد .
کار جمع و جور و دوست داشتنی بود.موسیقی زنده خیلی تم بانمکی به کار میداد و ایده کمیک استریپ هم خوب بود.و چه پایان شوکه کننده ای.