من بخاطر کامنتای یه سری از دوستان سطح توقعم رو از نمایش پایین آورده بودم، برای همین شاید نمایش برای من آنقدر تاثیر داشت که انتهای نمایش گریه کردم تهش رفتم پیش دوستام و یه دل سیر گریه کردم تا تخلیه بشم! نمایش برای من شبیه به یک ساعت جلسه تراپی بود، متن بااینکه پتانسیل کلیشه ای شدن داشت ولی کلیشه ای نبود؛ هر پیامی که از زبان مهران بصورت مستقیم بیان می‌شد برای من با توجه به روایت قابل پذیرش بود و همین باعث می‌شد اون پیام مثل حرف اضافه ای به چشم نیاد، همه اینا باعث می‌شد تو بتونی خودت رو به خوبی بجای مهران فرض کنی و باهاش همدردی کنی، متن در کل متن خوبی بود و کمدی خوبی داشت، درمورد بازی ها واقعا از ژوله قرار نیست بازیگر دربیاد! اصلا! به همون میزان از عبدالرزاقی بازیگر دراومده! واقعا کیف کردم از بازیش! ولی بازی ژوله حتی بنظرم باعث می‌شد متن به اون خوبی که هست دیده نشه!
بطور کلی ارزش یکبار دیدن رو داره.