سلام و عرض ادب،به‌ ۳ دلیل این اثر رو دوست داشتم،۱.که به خود کارگردان هم گفتم پس از نمایش بازی بی غل و غش و روان و بدون ادا واطوارهای مرسوم اینروزا و بدون ژانگولر بازیِ بازیگران کار از بس خوب بود که حتی نیازی به دکور و تکنولوژی‌ و ویدئو پروژکتور هم نبود و من مخاطب تا آخر همراه میشدم با قصه۲.نورپردازی خیلی خوب و در خدمت قصه۳.قصه ی نمایش که خیلی عالی به قضیه جبر و اختیار پرداخته بود و دنیای بعد از مرگ"معاد"رو به تصویر کشیده بود و چرخ دنده های مخاطب رو درگیر می کرد.و تقابل دو داداش(دو سگ) رو خیلی خوب به نمایش گذاشته بود یه نفر نترس و معتقد به معاد یه نفر ترسو و معتقد نبودن به معاد و حتی دنیا و بشدت راستگو و ترسو حتی فوبیای آب هم داشت،در کل خداقوت میگم به گروه اجرایی بازی ها همگی عالی بود یکدست و روان و ویژه تر کتایون سبحانی و طاها محمدی عزیز،میزانسن ها هم عالی بود جناب علی حبیبی عزیز مخصوصا اونجا دو بازیگر خانم میچرخیدن بصورت ساعتگرد و پادساعتگرد🥇🍀✨️🎭