* به عقیده من نقطه تمایز و امتیاز ویژه این نمایش، طراحی حرکت فوق العاده و هماهنگی بازی ها و فیگورهای حرکتی فوق العاده بود. شاید بهترین نمایشی از نظر طراحی حرکت ها که تاکنون دیدم.
موزیک و نور و صفحه هم در حد بسیار خوب بود
و همگی به دلچسب شدن کار کمک میکرد.
فقط پلات کمی نامفهوم بود وسیر داستان کمی گنگ بود که زیبایی طراحی حرکت ها جبران میکرد و برآیند رو، روی یک نمایش خیلی خوب بالا برد.


دیالوگ ... دیدن ادامه ›› ماندگار :
از لحظه ای که به این اردوگاه اومدیم به خودم میگم، حیف!
ما اینجا چیکار میکنیم؟
بازی میکنیم تا زنده بمونیم؟
زنده بمونیم تا به بازی بگیریم؟
به بازی بگیریم تا به حد مرگ شکنجه بشیم؟
به حد مرگ شکنجه بشیم تا زنده بمونیم؟
زنده بمونیم که توی هر لحظه بارها بمیریم؟

به خودم میگم حیف
من و دوستام میتونستیم تو یه بازی دیگه یه زمان دیگه به دنیا بیایم
اون وقت با خیال راحت میرفتیم دنبال رویاهامون

میشد. نمیشد؟ بدون هیچ ترسی، هییچ ترسی، هیییچ ترسی

ولی باز به خودم میگم، حیف
همه چی پنجاه پنجاهه
موندن یا رفتنمون
بازی کردن یا بازی نکردنمون
مردن یا زنده موندنمون