نمیدونم چرا منو یاد این قسمت شعر فروغ انداخت:
من از تو می مردم
اما تو زندگانی من بودی
تو با من می رفتی
تو در من می خواندی
وقتی که من خیابانها را
بی هیچ مقصدی می پیمودم

زیبا بود پسر مادر

راستی چندتا یادگاری تو یه روز پسر مادر؟:)

راستش این روزا خیلی دلم گرفته یهو حسش میاد
من دخترم نه پسر مادر عزیزمممممم
ممنون از نظرات خوبتون