آموزشگاه هنرهای نمایشی باران
کاری از گروه تئاتر باربَد .

از این پنج شنبه (یازده آبان)
سه اجرا..
سه هنرمند..
سه نقد..

"نمایشنامه خوانی" "مالیخولیا" به همراه نقد .
پنجشنبه های آبان ماه .
آموزشگاه باران .
ساعت 18
نویسنده و کارگردان : محمد مهدی هوشیار ... دیدن ادامه ›› .
دستیار کارگردان : میثم بایرامی
بازیگران :
ایمان موسوی ....... سارا سلامی
محمد علی محمدی ....... فرناز قره خانیان
مهران صباغی ....... ویدا جوان ( آیدا نوروزی )
اسماعیل گرجی ....... نیلوفر اسعدی
طراح پوستر : پویا حبیبیان و ملیحه صحراگرد

برنده ی "بهترین نمایشنامه خوانی"
تقدیر "نمایشنامه نویسی "
از جشنواره ی چهارمین همایش مکتب تهران .
----------------
مکان : کریمخان - خیابان استاد نجات الهی (ویلا ) - نبش اراک - پلاک هفتاد و دو - واحد هفت- آموزشگاه هنر های نمایشی باران .

رزرو بلیط : 09365244950
— در آموزشگاه هنرهای نمایشی باران

بی تن
عشق در تعلیق است
بی عشق ، تن .
در کدامین تن سکوت کرده ای عشق ؟
نعره وار بگو..
آرام می شنوم ... .

" گند (تغیر یافته ی موئدبانه ی واژه ی ..ه ) فلسفی . "

نویسنده بودن یا احمق بودن . گاهی اوقات اونقدر نویسنده ای که نمیدونی احمقی ؟
یعنی چی ؟ خودمم نمیدونم . ازین جمله های گه فلسفی که هر نویسنده چولمنگه سیگار رولبی می گه شاید .
گاهی اوقات اونقدر احمقی که نمیدونی وقتی سوژه یا ایده ای توی ذهنت انفجار میکنه باید اول بنویسیش بعد فونت فایل ووردت (word) رو تنظیم کنی . ولی فونت رو تنظیم می کنی بعد به جای کلمه ها گند میزنی روی صورت مانیتور بنده خدا .
گاهی اونقدر احمقی که نمیدونی اگه نویسنده می خوای باشی نباید احمق باشی . چون اونقدر احمقی که نمیدونی لا به لای کلمه های انگلیسی کتاب جدید داستان انگلیسیت نباید شعرو داستان بنویسی که نتونی بخونی بعدا یا اگه بعدا خوندی نصف شعر نصف شرلوک هلمز نشه با ادبیات جدید فارسی فینگلیش . چه مزخرفی .
گاهی اوقات اونقدر احمقی که یه هفته پا میشی میری شمال که حال و هوات عوض شه اما از صبح تا شبش عین یک هفته رو توی یه اتاق خودتو با گوشی محبوس ... دیدن ادامه ›› میکنی و با اس ام اس لاس می زنی . کو پس طبیعتت ؟
دیدی گفتم احمقی .
گاهی اوقات اونقدر احمقی که نمیدونی وقتی بهت میگن فراموش کن فراموش کنی ، وقتی ازت میخوان به خاطر بسپاری به خاطر بسپاری . برا همینه وقتی هنوز ماشین روشن رو از پارکینگ در نیاورده دره پارکینگ رو شیش قفله می کنی . یا توی چند هفته خودتو محبوس می کنی توی اتاق برای کنکور زبان انگلیسی بعدش میری برای تفرح کنکور انسانی هم میدی بعد زبان رو گند می زنی ، انسانی رو میترکونی . یا کارت شارج می گیری توی خونه بعد از پنج ساعت توی مترو متوجه می شی که درشو باز کردی ولی یادت رفته بزنی تو گوشیت .شاید اینجوری دنبالش نگردی .
. احمقی . گاهی اوقات اونقدر احمقی که زور نزنی کوتاه نویسیت رو کش بدی ، مث همین گندی که الان داری میزنی ، یا اگه عرضه و استعداد نویسندگی بلند رو نداری خودتو با "من مینی مالیستم" گول نزنی . نمیتونی بلند بنویسی . یه کلام بگو عرضه ی از رو طرح نوشتن نداری . یه کلام بگو اونقدر تمرکز نداری که وقتی یه طرح داری که آخرش یکی میمیره از ب بسم الله ننویسی "فلانی دارد جون می دهد".خب همیشه قبل جون دادن یه اتفاقی افتاده .نمیدونی ؟
برانکه نویسنده ای ؟
اینا هیچ ربطی به هم نداره . دیدگاهتم که آبدوغ خیاریه .
نوع دیدگاه نو ؟ جدید؟
کی گفته جدیده ؟
می نویسی بعد می بینی یارو دوسال پیش انیمیشنشو ساخته از تو گنده تر همه ی دنیا هم دیدن . کجای کاری ؟!
می دونی اما خودتم نمیدونی چیکار می کنی. نمیدونی چی داری میگی . چرا میگی .
نویسنده ای یا احمقی ؟خوتم نمیدونی .
برانکه یه نویسنده ای . یه احمقی .
برای اینکه حالا
حالا داری مینویسی چه قدر احمقی.
حالا کم کم میفهمی چرا احمقی .
نه ؟


پایان .
احمق ترین ، محمد مهدی هوشیار .

کاش
صفخه ای کاغذ بودی
سفید
با خطوطی سیاه
زیر چشمهایت..
و نگاهی که می گوید :
مرا ورق بزن ..
و من
با انگشتانم
آرام آرام
به روی حاشیه ی مژگانت
کلماتی را لمس میکردم..
و مینگاشتم :
لطفا
همیشه
باش .

کمتر بخند..
اشعارم
مضمون تازه می خواهد..


از: خود

مکالمه ی امروز صبح توی تاکسی بین راننده و یه یارو که آشنای راننده درومد :

"سلام سلامتی میاره ! "

راننده : سلام .
یارو: سلام ، مخلصم ، سلامتی شما ؟
راننده : مرسی ، سلامت باشید ،شما سلامتید ؟
یارو : سلامت باشید ، چه خبر ؟
راننده : سلامتی ، شما چه خبر ؟
یارو : سلامتی ، خوانواده خوبن ؟
راننده : سلامتن ، سلامت باشین ، سلام دارن..
یارو ... دیدن ادامه ›› : سلام برسونید ، ایشالاه همیشه سلامت باشن .
(سکوت)
یارو : راستی برادر زادتون سلامتیش رو به دست آورد ؟
راننده : آره سلامته .
یارو : به سلامتی ایشالاه..ایشلاه که همیشه سلامت باشن .
راننده : سلامت باشین... .
یارو : سلام برسونید خدمتشون..
راننده : سلامت باشین .
(راننده رادیو را روشن می کند )
صدای رادیو : سلامتی قلب باعث دورشدن هرچه بیشتر از سرطان است...
راننده : (رو به من) واقعا سلامتی چیز خوبیه .
من : بله .
راننده : من خودم ازین سیگارای رنگی میکشیدم دوسال سلامتی قلبم رو از دست دادم .
(تلفن یارو زنگ می زند )
یارو : (پشت خط) الو ، سلام ، سلامتی شما ؟...
...

"و واقعا امروز تنها روزی بود که من از سرفه های ریه ای و درد سینوسام چیز زیادی حالیم نشد "

از: خود

از پشت آسمان
سرت بیرون است
روسری آبی ستاره ای ات را هم که سر نکرده ای..
مو هایت خواب خوب ابر ها
لبخندت درخشش پروین
نگاهت مهتاب
چه زیبا شده ای...
دندانت خورشید
آه
تو که در آسمانی چه لذت بخش است
خواب خنک چمن های سبز..
تو که در آسمانی
چه شیرین می خندد به من شب ها
چه ناز
نگاهم ... دیدن ادامه ›› می کنی از بالا..
دخترک..
دریای چشمان تو
وحی عشق با صدای مهربان است
باران..
آبی..
خود آسمانی تو انگار
وقتی که شانه به سر می زنی
وقتی که من می دانم
من میدانم و من
که مرگ
پایان تو نیست... .

نگاهم کن
مرگ
پایان تو نیست .


از: خود

دستانش سیاه و دودی بود ، در کوچه های شهر بی انتها می رفت ، نمی دانست به کجا ، تا به کی ؟
می رفت تا صدای موج دریا ، که مادرش برایش زمزمه کرده بود را بشنود ، ببیند .
""به راستی دریا چه شکلی ست ؟ "
در کوچه های بزرگ شهر ، با پاهای کوچک اش می رفت ، در یک دست اش اسفند ، دست دیگرش بسته ی کهنه ی سکه های جمع شده . در بهر خیابانی سیاه ایستاد . چراغ قرمز شد ، و به سمت تاکسی غراضه شکلی حرکت کرد ، اسفند ملتهب و دودناک خودش را برای راننده که بالا برد ، راننده دست به سوی جیب پیراهن آبی خود برد و اسکناسی بیرون آورد و به او داد :
او به پیراهن آبی راننده خیره شد ، راننده نفسی عمیق کشید ، و به راستی که دریا چه بوی خوبی داشت ... .

از: خود

چشمان من خشک شده است..
شما
کاسه ای آب پشتش بریزید
شاید که بازگردد.. .


از: خود

سکوت ها شاهدند..
بپرس از آنها..

شاید که بشکنند .

از: خود

شاعرانه بخند
شاعرانه راه برو
سوژه ی مهربان شعر های من
نفس بکش
شاعرانه نفس بکش
سکوت شکن قلب ساکن من
نگاهم کن
شاعرانه نگاهم کن
تشنه ام
آوازه خوان شعر های من
خود شعر های من
قطره قطره ی شعر های من را آواز خوان
آوازه خوان
آوازه خوان
شاعرانه آواز خوان.. .

از: خود

با شعر های من
چه می شود کرد ؟

حق با توست
او ارجعیت دارد .


از: خود

کودتای چشم ات...

آه..
که رویای من
کودتای این رویاست .


از: محمد مهدی هوشیار

همشیه دست دیگران در کار است
در هرجا
که تو به زیبایی خویشتن کوشی
دستِ کَس
تاریکالود تر از شب
در کار است..
در کار
به نیرنگ
سَخره دل تر از سنگ
دشنه به دست
که شکافد
پریشانِ موهایت را
فریبانه
و زیباییِ تو را
مخاطره ی دست نا مهربانان کند...

خنده ... دیدن ادامه ›› ات
قهر می کند..

زیبا..

همیشه دستکی در کار بودست
تا بکوشد
به خُفتنِ کودکِ شعر..
که تو زیبا بودی و زیبائی و زیبا
تو زیبا
هرکجا باشی
دستی از پشتِ کوه ها
غریوِ دوست داشته شدن هایت را
به خموشی
می کوشد.. .

می کوشم
که نازخنده ی شانه ی باریک ات
ریشخند بی ذوغان نشود..
که تو در عشوه
درخت
موی در باد داده ی مست
ستبرِ نا بارور شده از ایرادی..
که تو زیبائی
تو زیبائی
تو زیبا.. .


از: خود

این سُخره دلان
سَخره دلسنگتر از آنند
که به آلایشِ مواج
آرایش خورشید بخشند..

تو بخند از آسمان..
تو بخند..


از: خود