نمیخوام نظری که میدم همراه با غر زدن باشه اما هنوز متوجه بعضی از مخاطبان نمیشم که چرا فکر میکنند اومدن سینما؟!چرا نمیشه نمایشی رو با آرامش خاطر و با تمرکز دید؟!چرا وقتی تصویر پخش میشد بعضی دوستان فکر میکردن آگهی و تبلیغات بین سریاله؟!
دیگه تصمیم دارم برای دیدن نمایش انتخابم فقط ردیف یک و دو باشه و با احترام نمایش هایی که هنرمندان چهره و معروف تری داره رو انتخاب نمیکنم.
بخوام راجع به نمایش نظر شخصی ام رو بیان کنم ، نمایش به شدت معمولی بود در حالی که موضوع نمایش نامه به شدت جذاب بود و میتونست خیلی خیلی بهتر نمایش داده بشه .
با احترام به زحمات دوستان و دست اندرکاران عزیز ، طراحی صحنه به شدتتتتت ضعیف بود ، نورپردازی اصلا خوب نبود ، تصاویری که پخش میشد اصلا خوب نبود یعنی طوری بود که از حس خارج می شدی و کمکی به نمایش نمی کرد !
زمانی که بلیط رو خریدم فکر میکردم با نمایشی رو به رو خواهم بود که در مورد محدودیت ها و مشکلات بانوان عزیزمون باشه اما موضوعی که بهش پرداخته شده بود اصلا جنسیتی نبود و رو به رو شدن با خودمون و انتخاب هایی که داشتیم و یا می تونستیم داشته باشیم برام خیلی جالب بود .
بازی دوستان عزیز بازیگر خوب بود اما بازی خانوم ادبی ، خانوم باقری و خانوم شعبانی باورپذیر تر بود .
خسته نباشید میگم به گروه نمایش گناه مشترک .