بعد از رضایت کاملی که از نمایش تهران، پاریس، تهران داشتم، این نمایش از آقای سعید دشتی رو دیدم که باید بگم با اینکه به نظرم، تم کاملا شبیه تهران، پاریس بود، ولی از هر جهت سطح نمایش آتی ساز پایین تر بود، از بازی ها گرفته، تا داستان، باور پذیری، تاثیرگذاری و ....حتی موسیقی هم اصلا در خدمت داستان نبود ( بازهم برعکس تهران، پاریس که موسیقی تاثیرگداری نمایش رو چندین برابر کرده بود ).
ولی در مجموع از صمیم قلب آرزو میکنم که آقای دشتی روز به روز پیشرفت داشته باشند، چون از رفتار ایشون واقعا لذت میبرم، از انتخاب موضوع و نظارت کاملشون بر اجرا گرفته تا اینکه همیشه خودشون دم در ورودی به تک تک تماشاچیان خیر مقدم میگن. امیدوارم همیشه مثل الان جای درستی رو برای ایستادن انتخاب کنند.👌👌👌👌