در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال محمد قدیان | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 14:52:13
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
خوب نبود متاسفانه، اصلا
خسته کننده. ایده اولیه کلیشه ای، ولی نسبت به اثرهای مشابه خیلی ضعیف تر بود.
داستان به شدت نامنسجم. بازی ها هم خوب نبودند.
و بدتر از همه عده ای از تماشاگرها که سالن نمایش رو با پارک اشتباه میگیرند. خنده های بلند و بیجا🤦‍♂️، واقعا امیدوارم ابتدای نمایش همونطور که برای خاموش کردن موبایل ها تدکر میدهند، نسبت به ساکت بودن و حرف نزدن هم تذکر بدهند تا این عده از مخاطب ها، که فکر میکنم متاسفانه تازه پاشون به سالن ها تئاتر باز شده، سکوت رو رعایت کنند تا تمرکز بازیگرها و تماشاگران حفظ بشه.
کلا وقتی هنرهای مختلف باهم ترکیب میشوند و اثری هنر با مناسب ایجاد میشود، برام خیلی جذابه. ترکیب شعر، موسیقی و تئاتر برام لذت بخش بود. هرچند به نظرم درام داستان قوی نبود. ولی در مجموع به تئانر دوستان و کسانی که به شعر علاقه دارند پیشنهاد میشه که این نمایش رو ببینند.
بالاخره اولین نمایش سال ۱۴۰۳ رو دیدم و بسیار راضی بودم. اجرای قوی و حرفه ای.
نکته منفی بازهم سالن نمایش. شیب بسیار بد. طوری که بعضی قسمت ها اصلا قابل دیدن نبود و نمایش فیزیکالی که حدود یک چهارم نمایش رو نتونی ببینی ....🤷‍♂️
توصیه میکنم این اجرارو ببینید و ردیف اول یا ردیف اخر بشینید. اصلا ردیف های دوم و سوم ( به خصوص سوم ) نشینید. یه توصیه دیگه اینکه اگه تونستید قبل دیدن اجرا، یه مختصر صحنه ها و پرده های نمایشنامه مکبث مرور کنید.
خیلی برام دوست داشتنی بود. روایت زندگی همیشگی ما. زندگیی که مشکلاتش بزرگتر میشه و ما از امیدواری هامون دورتر و دورتر میشیم. بازی ها و داستان هم خوب بوند.
فقط یک نکته در طول نمایش اذیتم میکرد. اینکه چرا تماشاچی ها انقدر حرف میزدن؟ خیلی هم بلند🤨، واقعا برام ناراحت کننده بود. کاش یکی پیدا شه تو همون تاریکی این دوستان رو head shot کنه🤭. ولی جدا نکنید این کارهارو. سالن نمایش تئاتر اصلا جای شلوغ بازی،نیست.
سلام جناب قدیان عزیز
ممنونم از حضورتون
و شرمنده بابت سروصدایی که در سالن وجود داشته
امیدوارم مخاطبان عزیز تئاتر بیشتر به لزوم سکوت در سالن تئاتر دقت داشته باشند.
۱۲ اسفند ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بعد از رضایت کاملی که از نمایش تهران، پاریس، تهران داشتم، این نمایش از آقای سعید دشتی رو دیدم که باید بگم با اینکه به نظرم، تم کاملا شبیه تهران، پاریس بود، ولی از هر جهت سطح نمایش آتی ساز پایین تر بود، از بازی ها گرفته، تا داستان، باور پذیری، تاثیرگذاری و ....حتی موسیقی هم اصلا در خدمت داستان نبود ( بازهم برعکس تهران، پاریس که موسیقی تاثیرگداری نمایش رو چندین برابر کرده بود ).
ولی در مجموع از صمیم قلب آرزو میکنم که آقای دشتی روز به روز پیشرفت داشته باشند، چون از رفتار ایشون واقعا لذت میبرم، از انتخاب موضوع و نظارت کاملشون بر اجرا گرفته تا اینکه همیشه خودشون دم در ورودی به تک تک تماشاچیان خیر مقدم میگن. امیدوارم همیشه مثل الان جای درستی رو برای ایستادن انتخاب کنند.👌👌👌👌
ایستادن در جای درست صرفا در کنار شما عزیزان معنا میشه
ممنونم که نظرتون رو برامون نوشتید🙏🌹
۲۸ بهمن ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش خیلی خوبی بود. بازی ها خوب بودند، دراماتولوژی جذاب بود. فقط و فقط نمایش یه چاله کوچیک داشت که فکر میکنم برمیگرده به اجرا، برای من مثل این بود که پازل با دقت چیده بشه و در نهایت یه قطعه ناجور جای خالی نهایی رو پر کنه. ولی نمایش انقدر خوب بود که این عیب کوچیک به چشم نیاد. بسیار از تماشای این نمایش راضی هستم. ( ۴.۵ از ۵ ).
خوب بود، قشنگ سبک کارهای اقای کاهانی بود. همیشه وقتی فیلم های ایشون رو میدیدم، با خودم میگفتم که اگه کارگردان قبلا فیلمی به اسم هیچ نساخته بود، حتما اسم این فیلمش رو میگذاشت هیچ، این نمایش هم همینطور بود. ابزورد، پر جزئیات و جذاب ( ۳.۵ از ۵ )
امیرمسعود فدائی
من خیلی متوجه نشدم! این دو تا کاهانی با هم متفاوت نیستن مگه؟! 😊😊
درست میگید، ایشون رسول کاهانی هستند، ولی کاگردان سینما فکر کنم عبدالرضا کاهانی بودند، ولی دیدشون خیلی شبیه بود.
۰۳ بهمن ۱۴۰۲
محمد قدیان
درست میگید، ایشون رسول کاهانی هستند، ولی کاگردان سینما فکر کنم عبدالرضا کاهانی بودند، ولی دیدشون خیلی شبیه بود.
ما هزارتا برادریم.
۰۳ بهمن ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بسیار بسیار عالی.
خیلی لذت بردیم از تماشای این نمایش. بازی های حیلی خوب، اجرا بسیار خوب و محتوا عالی. واقعا انرژی گذاشته بودند. با اینکه نمایش دو ساعت بود، ولی گدر زمان اصلا حس نمیشد. امیدوارم دست هنرمندانمون همیشه برای نمایش هنرهاشون باز باشه.
با عرض خسته نباشید به تمام عوامل اجرا.
اجرا رو دوست داشتم، از همه نظر متوسط رو به بالا.
اما به عنوان کسی که نمایش نامه نیل سایمون رو خونده، شباهت بسیار کمی بین این اجرا و نمایش نامه اصلی دیدم، شباهت تنها در این حد که تمام اجرا در یک اتاق در هتلی اتفاق میفته. اما نمایش نامه اصلی در سه پرده با شخصیت های به ظاهر متفاوت با هم و در موقعیت های کاملا متفاوت با اجرای خانم فرجاد نوشته شده. واقعا شباهت خاصی بین این اجرا و نمایش نامه اصلی دیده نمیشه.
با تشکر
تا حالا این سالن نیومده بودم، کاملا بوی نویی میداد. امیدوارم سالن انتظار از این حالت بی روح خارج بشه و با رنگ و بو بشه.
مضووع نمایش خیلی برام جالب بود. اما ایده محرک ضعف داشت، دلیلی نداره برای خداحافظی با دوستان، یه شام خداحافظی ترتیب داده بشه، البته این نقد به نویسنده کاملا محترم نمایش برمیگرده. داستان و اجرا نسبتا مخاطب رو تا پایان میتونه نگه داره.
بازی ها نسبتا خوب بود، بازی هنرپیشه نقش کلوت خوب بود، با اداها و میمیک خوب. بازی آقایان عفارمنش و کربلایی زاده هم خوب بود.
فقط نمیدونم این حجم از کمدی ( که ممکنه مخاطب رو از داستان اصلی دور کنه ) در متن اصلی هم بوده یا اینکه عوامل اجرا تصمیم گرفته برای مخاطب ایرانی این کمدی هارو اضافه کنند. چون به نظرم این حجم از کمدی یه مقدار زیاد بود برای نمایش اجتماعی. هرچند باید بگم که بعضی تیکه ها خیلی خوب و جذاب بود.
در مجموع از وقتی که گذاشتیم راضی بودیم👍👍👍
جناب قدیان عزیز خوشحالیم از رضاییتون
باید عرض کنم نگاه نویسنده به متن کاملا فانتزیه که در این متون هر ایده ایی میتونه قابل نگارش و اجرا باشه
این متن اگر به طور کامل اجرا بشه بیشتر از دو ساعت خواهد بود که ما سعی کردیم با خلاصه نویسی بطور مختصر و مفید ارائه بدیم ***
۱۳ آبان ۱۴۰۲
ممنون از نظرات خوبتون درباره نمایش و همچینی سالن که در روزهای آتی تکمیل خواهد شد
۱۳ آبان ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش کاملا محدود به سالن اجرا شده بود، مدیریت زمان ضعیف ( به نحوی که عوامل اجرا بابت مجبور به عذرخواهی شدند)، شیب بسیار نامناسب صندلی ها و راه دادن کودکان به سالن اجرا.
نمایش در چهار اپیزود طراحی شده بود، که قطعا اپیزود دوم قوی ترین بود، هم از نظر مفهوم، ساختار و فرم و هم از نظر بازی. ایده ای تکراری، ولی جذاب، که مشابه آن را در غریبه ها در قطار اثر هیچکاک دیده ایم. اپیزود سوم هم ضعیف ترین بود، کاملا شعاری و دارای فرم ضعیف.
در مجموع از وقتی که گذاشتم برای این نمایش راضی بودم، همین که متنی نوشته شده که توانایی درگیر کردن ذهن ( هرچقدر اندک) قابل تقدیر است.