دیالوگها اصلا جالب نبودند.
طراحی صحنه خوب بود.
شخصیت پردازی خوب بود.
بازیها خوب بودند.

خلاقیت داشت.(استفاده از دایره و مثلث)
اما فقط همینو داشت.
متن افتضاح بود.
طنز فوق العاده سخیف بود‌.
به قدری سطح پایین بود که مخاطب هم باورش نشده بود که این تاتره و با صدای بلند وسط اجرا حرف میزدن.
قبل از تاتر دلی بای و آهو مقام دوم از آخر برای این اجراست.

نمایش خوبی بود.فقط ای کاش به متن نمایشنامه استاد بیضایی بیشتر پایبند بودند.قسمتهایی که از متن خارج میشدند جالب نبود مثلا یک جا بازیگری به دیگری میگفت «اون وینچو بیار»
کاش ترتیب دیگری برای بالابر درون صحنه اتخاذ میشد.
شخصیتها و اتفاقاتی به نمایشنامه اضافه شده بود که در متن اصلی نبود و دلیلی هم برای وجودش پیدا نکردم.
بیان شخصیت زن داستان خیلی شبیه شخصیت زن تاتر تاری بود و انگار با هم تمرین کرده بودند.
بیان در بعضی از تاترهایی که این مدت دیدم انگار به صورت صنعتی وسری سازی تبدیل شده و بنده دلیل این تشابهات را درک نمیکنم.
هر اثری باید اصالت خود را داشته و جهان خود را خلق کند.
بازی شخصیتها خوب بود.
موسیقی ابتکار جالبی بود و عالی.

برای بار دوم اجرای زیبا و استادانه جناب شهرستانی و گروهشان را دیدم و بسیار لذت بردم.
امیدوارم باز هم شاهد هنرنمایی این عزیزان در اجراهای دیگر باشم.

دیدن این نمایش را توصیه نمیکنم.
ممنون از جناب یحیوی که در انتهای نمایش کارگردان را صدا کردن وگرنه فکر میکردیم آقای نیکزاد اصلا در جریان برگزاری این نمایش نیستند.
در خصوص جناب داخ که از قضا کارگاه کاربرد بیان و بدن در بازیگری را هم ارائه میکنند.
جناب داخ یا کارگاه را تعطیل کنید یا بازیگری را. این همه تپق زدن و عدم تسلط به خاطر چیست؟
در آخر علی رغم انتخاب سوژه خوب، بازیگردانی،کارگردانی،صحنه،و.... به هیچ وجه انتظار مخاطب را برآورده نکرد.
به امید دیدن کارهایی بهتر