عرض ارادت خدمت کارگردان، بازیگران و تمامی عوامل نمایش.

در ابتدای سخن، تبریک به جناب نجف پور جهت انتخاب چنین نمایشنامه‌ای که پس از گذشت چند دهه همچنان بدیع و نو جلوه میکند و فراخور زمان حال تماشاگران است.

بازی بازیگران بسیار روان بود و قابل ستایش. مخصوصا که فرشاد فرهادپور با توجه به آسیب دیدگی پا، بر روی صحنه ایثار کردند و تشویق حضار را برانگیختند.

کسری جان و امید عزیز و خانم صادقی هم که همچون گذشته صحنه را در تسخیر خود داشتند و چشمهای بینندگان را خیره میساختند.

دیالوگها فوق‌العاده زیبا و بااحساس بیان شدند و هر چه وسواس به خرج دادم تا تپقی کشف کنم، خوشبختانه در این مورد ناکام ماندم و به شخصه ... دیدن ادامه ›› در حضور ایشان سر تعظیم فرود می‌آورم.

گروه جوان موسیقی نیز هر چه در توان داشتند عرضه داشتند و روح تماشاگران را جلا دادند و در کنار حظ بصری، خظ سمعی نیز حاصل شد.

طراحی صحنه هر چند مینیمال بود، ولی هوش و ذکاوت طراح را نشان میداد.

طراحی لباس و گزینش جامه و رنگ البسه فوق‌العاده و هوشمندانه انتخاب شده بود و رنگ فیروزه‌ای لباس دو بانوی رقصنده چشمها را نوازش میکرد.

سپاس ویژه از طراح گریم خانم عادلخانی که از دل و جان برای نقشها دست به قلم شدند و نقشی ماندگار از خود بر جای گذاشتند.

نکته‌ای که از آن بسیار لذت بردم، انتخاب دو بانوی سیاهپوش هنگام اتمام و شروع پرده‌ی نمایش بود که حاکی از خلاقیت کارگردان جوان ماست.
و همینطور تقابل خیر و شر، در انتهای نمایش که با حرکات موزون رقصنده‌های فیروزه‌ای پوش و سیاه‌پوش شکل گرفت در خور تحسین است.

هر چند حضور خردسالان در تالار ممنوع است و شاید سر و صدای خردسالان کمی مزاحمت ایجاد کرد، ولیکن از طرفی هم خرسند شدم که والدین این عزیزان، فرزندان خود را شیفته‌ی نمایش میکنند و خوشبختانه در نمایش نشانی از ابتذال به چشم نمیخورد.

اجازه دهید گله‌مند باشم از عزیزانی که چنین مبلغ ناچیزی را برای این نمایش تعیین کردند. به نظرم اینگونه قیمت گذاری برای این نمایش بسیار ناعادلانه بوده و دل من مخاطب را به درد آورد، چه رسد به حال دوستان نمایش که ماهها هزینه کردند و از جان و دل مایه گذاشتند.

در نهایت یادی میکنم از زنده‌یاد، سعدی افشار و تشکر از سیاهان نمایش، که دین خود را به این فقید سعید ادا کردند.

برقرار باشید و استوار