دیشب ۵ شنبه، به تماشای این کار نشستم. به تمام دست اندرکاران، خسته نباشید می گم. مشخص بود که خیلی زحمت کشیده بودند.
بازی جناب یگانه رو دوست داشتم.
موسیقی و افکت هایی که نوازنده محترم اجرا می کردند خیلی به فضاسازی کمک کرده بود. متن کمی گزنده بود البته واقعیت زندگی هم همینقدر می تونه تلخ باشه...
در متن کمی بی احترامی به جایگاه مادر بدون اینکه منطقی براش پیدا کنم، حس می شد.
البته من تخصصی ندارم اما به نظرم اومد دکور این تاتر وسعت نسبتا کمی از فضای کل صحنه رو پر کرده بود.
در کل، کار ارزش دیدن رو داشت و ممنون از همه عزیزان.