امشب به تماشای اولین اجرای این نمایش نشستم. به صورت کلی باید بگم که نمایش متوسطی رو شاهد بودم. نقاط مثبتش شیوه روایی داستان، فرم غیر خطی نمایش و اجرای موسیقی آرش الیگودرزی و وصال علوی بود. از نقاط ضعفش هم می‌تونم به محتوای کار اشاره کنم که به نظرم صرفا یه عاشقانه سانتیمانتال بود و چندان حرف جدیدی نسبت به نمایش‌های مشابهش برای ارائه نداشت. بازی‌ها هم اکثرا در حد متوسطی بودن ولی بازی یلدا عباسی و فرزین محدث خیلی خوب و درست بود به نسبت. در مقابل اصلا نتونستم با بازی امیرحسین فتحی ارتباط بگیرم. به نظرم اصلا نقشش باورپذیر نبود و با فضای کلی نمایش جور درنمیومد. نمی‌دونم ولی شاید بهتر بود ریتم بازی ایشون یه مقدار کندتر می‌بود که روی نقش بشینه. امیرحسین فتحی چند جایی هم موقع اجرای موسیقی اشتباه داشت که سخت‌گیری نمی‌کنم و می‌ذارم به حساب اجرای اول بودن امشب و کم و کاستی‌های مربوط به خودش.
یه گله هم لازمه از آقای عکاس بابت صدای شاتر دوربین در دفعات بسیار بالا بکنم😅
در آخر لازمه ذکر کنم ارزش یک بار دیدن: بله قطعا داره!
خیلی خیلی از تمام عوامل ممنونم.