طنز تلخی است. ولی کشته شده‌ها و مصدومین پای قلل در کوهنوردی همان حرفه ای های پیگیر هستن وگرنه آدم عادیِ بی‌علاقه اصلا پای آن گُرده برفی نمی‌رود چه با طناب چه بی طناب که سقوط کند.
باری! افراد بیعلاقه و بی ربط به تیاتر احتمالا اصلا سر از سالن های تیاتر در نیاورند، سالنی مثل مولوی دانشگاه تهران هم چون گرده‌ای برفی خاص تر است. اما متاسفانه خانمی که از اکیپ ظاهراً دانشجویان هنری امشب( یکشنبه شب) در سالن ردیف سوم سمت دیوار نشسته بودی و حداقل ۸۰ درصد زمان اجرا در حال کار با گوشی ات بودی و با نور صفحه گوشی ات گند زدی به تمرکز اطرافیانت، واقعا فازت چی بود؟ ...
بگذریم، کار خوبی بود، بجز لحظات اندکی اغلب پر کشش با اجرای پرهیجان تک بازیگر کار پیش رفت، موسیقی ساده ولی کاربردی داشت.