من به احترام آتیلا پسیانی عزیز و جاودانه به تماشای این اثر نشستم. بلیتم مصادف شده بود با شب تولدشون.
تنها باری که انقدر از دیدن یک اثر شگفت‌زده شده بودم کالیگولای غنی‌زاده بود.
امشبم انقدر مبهوتم از همه‌ چیز این اثر، برگشتم خونه و برای تاریخی که هنوز جا داشت توی خرداد، بلیت تک گرفتم.
توصیف بهتر و بیشتری در توانم نیست.
.
قدردان تمام عزیزانی هستم که چنین اثری رو با چنین جزئیاتی خلق کردن.