برای من خیلی نمایش دلچسبی نبود.
اینکه صدای راوی یکهو قطع میشد جالب نبود، یکهو موسیقی قطع میشد. یکهو صدا قطع میشد. اینطوری کاملا آدم یادش میومد صداگذاری شده و راوی باهات نیست.
روایت نمایشی و بصری داستان توسط عروسکها خیلی باعث تعمق در درک نمایش نمیشد. انگار یک داستانی بود که تو اگر چشمات رو میبستی و به راوی گوش میدادی هم داستان رو میفهمیدی.
تنها نقطهٔ قوت نمایش، صدای آقای بحرانی بود.