این نمایش واقعا شریف بود و نمایشنامه شریفی داشت و با کمال میل بهش ۵ ستاره میدم. با اینکه با بایاس و‌ سوگیری ذهنی نمایش رو تماشا کردم اما واقعا لذت بردم. سوگیری هم بعلت ذهنیت بدی بود که نسبت به کتاب‌هایی که پولیتزر گرفته بودن و موضوع کتاب مهاجرت بود داشتم. مثل کتاب مترجم دردها از جومپا لاهیری. این نمایشنامه خلاف فضای تفکر حاکم در اون کتاب بود و با نگرشی خلاف اون تونسته بود پولیتزر بگیره و واقعا به نویسنده‌ش تبریک میگم.
بازیگرا خیلی خوب بودن. کاراکتر ها کاملا تفهیم شده بود به تماشاگر و طنز لا به لای نمایش، کمدی تلخ خوبی از کار در اومده بود.
من نمایش رو خیلی دوست داشتم. امیدوارم متن‌های اینچنینی که بدیع و جالب باشن زیاد باشه و کارگردان ها بیشتر سراغ ایده های نوی اینچنینی برن.