من قبلا از گروه دارما اجرای "چخفته" رو هم دیده بودم و چیزی که توی هردوتا اثر این کارگردان مشترک بود توجه به زیبایی تک تک صحنه ها بود؛ همه چیزو طوری میچینه که توازن توی صحنه رعایت بشه و ما یک قاب قشنگ رو هرلحظه ببینیم. اما خب اگه بخوام این تئاتر رو با تئاتر قبلی همین گروه مقایسه کنم "چخفته" از نظر متن قوی تر بود ولی خب "قصیه تفنگ چخوف" بنظرم اجرای پخته تری اومد.
دکور جالبی هم داشت که در عین سادگی خلاقانه بود.
طراحی گریم هم واقعا قشنگ و مناسب تئاتر بود.
بازی بازیگر ها هم قابل قبول بود و بعضی ها واقعا خوب بودن اما خب بنظرم خیلی جای بهتر شدن داشت.
پایانش هم خیلی بنظرم هوشمندانه و قشنگ بود، از اون پایانبندی هایی داشت که آدم رو به تفکر وا میداشت و یه مجموعه ای از احساسات رو منتقل میکرد.