تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهران
خانه نمایش داSB > com/org | (HTTPS) localhost : 13:44:25
اینحا چند نکته و نظر شخصی خودم رو با دوستان گرامی در مورد این نمایش (مکبث)به اشتراک میزارم
-اینکه در ابتدای نمایش خلاصه ی فیلم دوبله مکبث ... دیدن ادامه ›› پخش شد کار جالبی بود تا میل تماشاچی به شنیدن داستان اصلی تامین بشه و اینطوری کارگردان از همون ابتدا اعلام کنه که قصد نداره قصه ی اصلی رو بطور کلاسیک روایت کنه و در عوض قصد بیان حالات و هیجانات خاص کاراکترها بزبان فرم رو داره
- اینکه راوی در ابتدا ،پیام اصلی نمایش رو در نکوهش جاه طلبی و تبعات اون بیان میکنه و اینکه این نمایش در همه ی تایم یکساعت و اندی خودش سعی میکنه بطور منسجم این مفهوم رو پردازش کنه نکته ی جالبیه که میتونه برای بعضی نمایشهای پرگو و پرادعا که اخیرا در همین سالن اجرا شده بود که در یک تایم یکساعته میخواستن به تمام مفاهیم فلسفی یا روانشناسی بصورت خام و ناشیانه اشاره داشته باشند؛آموزنده باشه
-بنظر من بازیگران نقش مکبث و لیدی مکبث علیرغم تلاش و استعداد خوبی که داشتند بخاطر چهره ی بیش از حد جوان و مثبت خودشون شاید نمیتونستن وجه تاریک شخصیتی کاراکتر مربوطه رو به تصویر بکشند.و این وظیفه گویا به اون دو کاراکتر کناریشون یعنی برای مکبث به اون موجود مومیایی
و برای لیدی مکبث به زن جادوگر سپرده شده بود.
-این دو نقش یعنی اون موجود لاغر قد بلند ِ مومیایی شکل و اون زن جادوگر، قویترین و زیباترین بازیها و پر انعطاف ترین حرکات بدنی رو داشتند که لذت بصری فراوانی نثار تماشاچی کردند
-به زعم بنده لحظه ی تولد و زایمان اون موجود مومیایی که در واقع سمبل جاه طلبی ها و آزمندیهای مکبث بود یکی از زیباترین صحنه های نمایشی در چشم تماشاگر بود.
این موجود اغلب در پشت مکبث ایستاده بود و حرکات تقریبا موازی با او داشت .شاید؟اگر حرکات او یکی دو ثانیه قبل از مکبث انجام میشد از نظر مفهومی جالب تر میشد و شاید هم نه،این در هم تنیدگی رابطه شخص با سایه اش با واقعیت وجود ادمی هماهنگتر باشه!
-همه میدونیم که در نمایش مکبث الِمان دست ،دستی که بخون آلوده شده و با شستن های مکرر پاک و پالوده نمیشه از عناصر اصلیست و حرکات و بازی با دستها خوب از کار درآمده است
-اون لحظاتی که خود کارگردان ،آوایی رو از کنار صحنه فریاد میزد تا بعد ،همسرایان هم به او بپیوندند موجب قطع ارتباط حسی تماشاگر با روند نمایش میشد ولی از اونجاییکه کارگردان در بروشور نمایش اعلام کرده که قصد داشته سبکهای مختلف اجرایی رو با هم بیامیزه شاید هم این کار عامدانه انجام شده باشه!
-از خلاقیتهای فراوان و زحمات گروه کارگردانی تشکر میکنم ولی بخش کمالگرای ذهنم دوست داشت اولا حرکات موزون،سبک و سیاقی زیباتر و دوما :آواها و مویه ها ملودیهای جذابتری میداشت.
-بنظر میاد تعداد هنرورزها برای مساحت این سالن بیش از حد بود.البته ما برخوردهای فیزیکی و اتفاقی اونها رو نادیده میگیریم🫣و از حضور و تلاششون سپاسگزاریم
-اینکه در ابتدای نمایش خلاصه ی فیلم دوبله مکبث ... دیدن ادامه ›› پخش شد کار جالبی بود تا میل تماشاچی به شنیدن داستان اصلی تامین بشه و اینطوری کارگردان از همون ابتدا اعلام کنه که قصد نداره قصه ی اصلی رو بطور کلاسیک روایت کنه و در عوض قصد بیان حالات و هیجانات خاص کاراکترها بزبان فرم رو داره
- اینکه راوی در ابتدا ،پیام اصلی نمایش رو در نکوهش جاه طلبی و تبعات اون بیان میکنه و اینکه این نمایش در همه ی تایم یکساعت و اندی خودش سعی میکنه بطور منسجم این مفهوم رو پردازش کنه نکته ی جالبیه که میتونه برای بعضی نمایشهای پرگو و پرادعا که اخیرا در همین سالن اجرا شده بود که در یک تایم یکساعته میخواستن به تمام مفاهیم فلسفی یا روانشناسی بصورت خام و ناشیانه اشاره داشته باشند؛آموزنده باشه
-بنظر من بازیگران نقش مکبث و لیدی مکبث علیرغم تلاش و استعداد خوبی که داشتند بخاطر چهره ی بیش از حد جوان و مثبت خودشون شاید نمیتونستن وجه تاریک شخصیتی کاراکتر مربوطه رو به تصویر بکشند.و این وظیفه گویا به اون دو کاراکتر کناریشون یعنی برای مکبث به اون موجود مومیایی
و برای لیدی مکبث به زن جادوگر سپرده شده بود.
-این دو نقش یعنی اون موجود لاغر قد بلند ِ مومیایی شکل و اون زن جادوگر، قویترین و زیباترین بازیها و پر انعطاف ترین حرکات بدنی رو داشتند که لذت بصری فراوانی نثار تماشاچی کردند
-به زعم بنده لحظه ی تولد و زایمان اون موجود مومیایی که در واقع سمبل جاه طلبی ها و آزمندیهای مکبث بود یکی از زیباترین صحنه های نمایشی در چشم تماشاگر بود.
این موجود اغلب در پشت مکبث ایستاده بود و حرکات تقریبا موازی با او داشت .شاید؟اگر حرکات او یکی دو ثانیه قبل از مکبث انجام میشد از نظر مفهومی جالب تر میشد و شاید هم نه،این در هم تنیدگی رابطه شخص با سایه اش با واقعیت وجود ادمی هماهنگتر باشه!
-همه میدونیم که در نمایش مکبث الِمان دست ،دستی که بخون آلوده شده و با شستن های مکرر پاک و پالوده نمیشه از عناصر اصلیست و حرکات و بازی با دستها خوب از کار درآمده است
-اون لحظاتی که خود کارگردان ،آوایی رو از کنار صحنه فریاد میزد تا بعد ،همسرایان هم به او بپیوندند موجب قطع ارتباط حسی تماشاگر با روند نمایش میشد ولی از اونجاییکه کارگردان در بروشور نمایش اعلام کرده که قصد داشته سبکهای مختلف اجرایی رو با هم بیامیزه شاید هم این کار عامدانه انجام شده باشه!
-از خلاقیتهای فراوان و زحمات گروه کارگردانی تشکر میکنم ولی بخش کمالگرای ذهنم دوست داشت اولا حرکات موزون،سبک و سیاقی زیباتر و دوما :آواها و مویه ها ملودیهای جذابتری میداشت.
-بنظر میاد تعداد هنرورزها برای مساحت این سالن بیش از حد بود.البته ما برخوردهای فیزیکی و اتفاقی اونها رو نادیده میگیریم🫣و از حضور و تلاششون سپاسگزاریم
حسین بهمنش، امیرمسعود فدائی، محمد فروزنده، نیلوفر ثانی، مریم علیپور، سپهر و علیرضا نجاتی این را
خواندند
علیرضا یوسفی، Atefe Ajdadilish و امین کاشفی این را دوست دارند
علیرضا یوسفی، Atefe Ajdadilish و امین کاشفی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۰۵,۰۰۰ نفر
+۲۹,۰۹۰ برنامه
+۹,۲۷۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۲۳۷ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
