من به پیشنهاد دوستی این نمایش رو دیدم.
ایده‌ی‌جذاب:سه روایت موازی از زندگی و نیستی .هر داستان، تکمیل کننده، زمان بعدی.ایده سال ها، در بالای دریچه ورودی هرزندگی خوب بود.درسته برخی دیالوگ ها توو روایت های هم زمان هم، گم میشد و شنیده نمیشد، اما خط داستانی رو بهم وصل می‌کرد و کمک به فهم داستان داشت. در انتهای اجرا، این مکث بین بیان دیالوگ های موازی خیلی بهتر بین بازیگران دیده شد. موتیف کلامی هم اواخر کار در سه روایت خیلی خوب بهم چفت شده بود.
اجرا خوب:کار سخت در محیط کوچیک با اکسسوار و لباس زیاد ومیزانسن 12،13 بازیگر.

بازی ها: واقعا توقع م بهتر از این بود.
مدت زمان طولانی اجرا و صندلی های سالن می تونست مناسب تر باشه.
بیان برخی دیالوگ‌ها با ذهنیت‌م هم خوانی نداشت، شاید با ردفلگ ها ی دهه 60 ی من اینطوری بود.


قابل پیشنهاد به دیگران : شاید