بر پهنه دریا ،نمایشی با داستان سه مرد چاق ولاغر و متوسط که دوتا را زن بازی میکنند که در کشتی شکسته یی وسط دریا گیر افتاده اند و برای اینکه نمیرند قرعه برای طعمه خوردن خودشان در پیش می گیرند و کاراکترها با گریم خاص شان مثل دلقک هایک لودگی ریزی دارند و بازیگر نقش لاغر و کارگردان این اثر با بضاعت اندک همچنین کار و متن سنگین از مروژک را انتخاب نموده واجرا کرده که کار سختی را تجربه کرده است که توانست که این کشتی شکسته را غرق نکند ،یکی از کارهای برجسته نمایشنامه ی مروژک، تلخی زیادی دارد که با شوخی های لوده ای مطرح گردیده و طنز سیاه با موقعیت درست و معروف وی را پدید می آورد. از لحظات عکس گرفتن شخصیت های کشتی شکستگان گرفته تا زمان شستن پا و … همه لحظاتی دردناک هستند که با شعبده بازی انجام گرفته توسط نویسنده شکل گرفته است و می توانست پرداخت و ساختار بسیار بهتری را کارگردان،برای خنداندن در فضای سالن پر کند،البته به شیوه درست یک تئاتر گروتسک.

بازی نور در لحظاتی که شخصیت های کشتی شکسته ی بزرگ آماده خوردن می شوند و در خیالش با رقص تانگو طعمه ی خوشمزه را لذیذتر می کند نیز جالب بود. شاید رقص تانگو می توانست با هماهنگی بیشتری باز اجرا شود.
مروژک لایه های زیرین ابعاد انسانی روابط ها بعد جنگ را توصیف می کند و ابزورد او نزدیک بکت و برشت حرکت می‌کند و دیوار چهارمی که از کشتی شکسته به سمت تماشاگر شناور می شود ودیوار چهارم هم توسط شخصیت شکسته می گردد،امیدوارم به گروه های تئاتر توجه بیشتری گردد وحمایت بیشتری ومخصوصا گروه های تجربی ومستقل.حال اگر وقت خواندن کتاب ندارید ،تئاتر ببینید .