به گمانم خیلی از کارهایی که پارسال تماشا کردم نظرم را مکتوب نوشته اما داخل تیوال نرسیدم بگذارم

درود و احترام خدمت عزیزان (چنگال)
نمیدانم چرا همه خیلی دوست داریم سورئال کار کنیم و این در حالی است که از سورئال های مطرح جهان عقب هستیم ، از کجا تعریفمان برای سورئال ناهار خوردن روی میز پینگ پنگ شده ؟! آیا سورئال همه اش همین است ؟
آیا بازیگر شما همان بازیگر صحیح سورئال است و مرز اجرا را متوجه شده ؟!
یا اینکه چرا وقتی داستانی پتانسیل سورئالیسم را ندارد به سمت آن میرویم ، یا اینکه اگر میخواهیم به دلایل جذاب تر بودن متد های سورئال ، سورئال کار کنیم چرا به سراغ داستانی نرویم که سورئال خیز باشد ؟
طوری که در تمامی لحظات همه ی اجرا با تمام قوا اصرار دارد سورئال باشد اما نیست ...
در کل هر هنری از هنرمندی به در آید برایم شریف و محترم است ، خداقوت به تیم چنگال و به امید دیدن کارهای بهتر
کار ریتم و المان های جذابی داشت و از بازی خوب چند بازیگر لذت بردم
با تشکر