Much ado ...

بیست و هیچ به گمانم از طراحی صحنه و لباس و نور خوبی برخوردار بود، به جرات به طور مثال استفاده از نور آبی استفاده شده اش من را بسیار شگفت زده کرد، طراحی صحنه و دکور را هم به جز اسلحه به کار گرفته و البته ناهماهنگی های صدا و حرکت را دوست داشتم و حس خوبی را به وجود می‌آورد، بازیها در کل برایم خیلی رضایت بخش نبود و به گمانم از بازیگران به خوبی استفاده نشده بود، نه آقای کاوه مرحمتی خیلی درخشان بود نه سرکار خانوم نظری! از میان همه شاید در شب اول اجرا سرکار خانوم بی‌تا عزیز همچون نمایش انگلیسی خوب بودند و تا اندازه مطلوبی اشکان دلاوری.

اما مشکل اصلی به گمان من همون متنی بود که اول اجرا توضیح داده می‌شود نه درامی است نه سبکی را دنبال میکنیم نه ....! سوال اینجاست که پس چه چیزی را دنبال می‌کنید؟ تنها یک نمایش سرگرمی؟ یک نواوری؟ خلق اثری در تشابه با هانکه یا وان؟ یا تنها یک روایت؟ به هرحال به گمانم‌ به هرکسی فرصت اجرا در دو سالن ایرانشهر که از دست حادثه محبوبیت زیادی هم بین تماشاگران دارد داده نمی‌‌شود و بهتر بود از فرصت داده شده استفاده ... دیدن ادامه ›› بهتری شود.

متاسفانه دقیقا یا حتی نسبتا متوجه نشدم که چه شد و چه چیزی این نمایش و متن آن می‌خواست برایم بازگو کند، یا حتی دغدغه آن چه بود؟، اما برایم همه چیز در یک فرم باقی ماند. من اگر کسی ناراحت نمی‌شود می‌توانم بگویم حیف این طراحی صحنه و نور و این کَست دوست داشتنی، اما برای من متاسفانه تجربه آثاری چون درخت درخت شیشه‌ای آلما، بازگشت به خانه و پناه‌کاه اصلا تکرار نشد.

به امید درخشش بیشتر در کارهای آتی
گروه نمایش مانا باشید.

با احترام
امتیاز من
⭐️⭐️