ایستادن مقابل اخلاقیات به نام و برای اخلاقیات !
مرگ اندیشه تحت تاثیرِ احساسات
قضاوتِ نابجا تیرِ خلاصِ اجتماعات
امشب یکی از خاصترین شبهای
... دیدن ادامه ››
تماشای تئاتر در زندگیِ من رقم خورد
اجرای پایانیِ نمایش ترور در جمعه شب ۱۷ اسفندماه با حضورِ تنی چند از خانواده های قربانیانِ پرواز اوکراین صورت گرفت و اتفاقاتی را در پی داشت
ابتدا ضمن احترام به از دست رفتگانِ پروازِ ۷۵۲ ، همدردی عمیق خود را با بازماندگان اعلام میکنم و عمیقا برای آن مادر شجاعی که بارِ فقدانِ پسر،عروس،و نوهاش رو به دوش میکشید متاسف و دردمندم ، قابِ حضور و صحبتِ ایشان روی آن صحنه را تا ابد بخاطر خواهم سپرد
چند جمله درباره نمایش ترور صحبت کنم و دوباره به اتفاقات امشب برمیگردم
سال پیش که نمایش برای اولین بار روی صحنه آمد، متاسفانه تحت تاثیر کلام برخی از دوستان قرار گرفته و پنداشتم که نمایش برای عادیسازیِ جنایت روی صحنه آمده و شایسته تحریم است !
اما امشب به پیشنهادِ دوستِ معقولتری به تماشای اجرا نشستم و برای خودم متاسف شدم
ضمنِ احترامِ مجدد و مُدام به بازماندگان و قربانیانِ پرواز اوکراین، این نمایش ابدا و موکدا هیچ ربطی به داستان پرواز ۷۵۲ ندارد
و اتفاقا ایده اگر تحت تاثیر ماجرای هواپیمای اوکراینی قرار نمیگرفت بسیار درخشان و قابل تامل است
اما امان از ما ایرانیهای جوگیر !
خوب است که همدردی کنیم اما...
اجازه دهید از این زاویه شرح دهم : همانطور که میدانید این تئاتر مشارکتی بوده و تماشاگران به مثابه هیئت منصفه در پایان اجرا با استفاده از برگه هایی که در اختیارشان قرار گرفته رای به تبرئه یا محکومیت خلبان میدهند،
3سه حالتِ اصلی متصور است اول اکثریت تبرئه ، دوم اکثریت محکوم ، خب شاید با توجه به قرائن تبرئه منطقی تر باشد و محکومیت نامحبوب ، اما من حالت سوم را بهشت میدانم! حالتی که اکثریتِ حضار برگه ها را نگهدارند و خود را در مقامِ قضاوت نبینند!
اما امشب در اتفاقی باورنکردنی مردم برای همدردی با خانوادههای قربانیانِ پرواز اوکراین، رای به محکومیتِ خلبان دادند !! بعید میدانم تا کنون چنین اتفاقی رقم خورده باشد
واقعا این دو موضوع هیچ ربطی به هم نداشتند و ملتِ قهرمان ایران بار دیگر مرزهای جَوگیری و بیفکری را درنوردیده و خلبانِ بیچاره را محکوم کردند ! ۲۴۰نفر در مقابل ۱۳۰ نفر و احتمالا چند نفر که رای ندادند (اعداد دقیق نیست)
ما چند نفر ! ما چند نفر ! ما هیچ ما نگاه
افسوس که بعد از پنج سال صدای این عزیزان به جایی نرسیده ولی واقعا این نمایش هیچ ربطی به قضیه هواپیمای اوکراینی نداشت و مردم ایران برای رعایت اخلاق (همدردی با بازماندگان) در مقابلِ اخلاق ایستادند
از عوامل محترم برای تقدیم اجرا به این عزیزان و دادنِ اجازهیِ صحبت به ایشان سپاسگزارم
همینطور برای آن مادر با شهامتی که روی صحنه صحبت کرد آرزوی رسیدنِ به آرزو دارم
در آخر ، نمایش از منظر تئاتریکال در یک وضعیت ۵۰ ۵۰ بود ، بازی ضعیف لیندا کیانی و به کمدی بردنِ ماجرا نقاطِ ضعفِ برجستهیِ اجرا بودند ،،
خسته نباشید