وای واقعاً نمیدونم چی بگم....
این کار واقعاً فـــــوق الــــعــــاده بود.... عالی عالی عالی.... پر از حـــــــــس و احــــــســــاس و زنــدگـــــــی. خیلی خوب تونستم حسِّ کار رو درک کنم. تو اون صحنه ی مادر و فرزند نتونستم خودمو کنترل کنم جوگیر شدم اشکم سرازیر شد. واقعاً بــــیـنـظـیــر بود. موسیقیش حرف نداشت و درکل تمام صحنه هاش عالی اجرا شد.
اصلاً دلم نمیخواست از سالن برم بیرون..
به شخصه عاشق اینجور تئاترهاییَم که بره تو عمق روح بیننده و ذهن رو درگیر کنه.
به همشون خسته نباشید میگم و ممنونم از الهام حصاریِ عزیز از بابت پیشنهاد دیدنِ این کار. :)
هنوزم بدجور تو کَفِشَم. بازم میرم میبینم.
دوستان حتماً برید ببینید و این حسّ زیبا و خوبو تجربه کنید.
دیدنش واقعاً واجب کفاییه از نظر من.