در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | علی د درباره نمایش پسران آفتاب: پسران آفتاب برای من یادآور روزهای خوبیه که با شور و اشتیاق تئاتر میدید
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 00:10:33
پسران آفتاب برای من یادآور روزهای خوبیه که با شور و اشتیاق تئاتر میدیدم. تالار مولوی برای من حریم امنی بود که حتی نشستن بر سکوهای محوطه اش هم خلسه آور بود. کانون فیلم جهاد دانشگاهی هم در همون نزدیکی دایر بود و ضیافتی برپا بود در خیابان 16 آذر. چه روزهایی!
در همان روزها پسرطلاها (ترجمه شهرام کرمی) در مولوی اجرا شد. نیل سایمون... سیامک صفری... این رو باید دسته جمعی تماشا کرد!
--------------------------
هر چند اجرایی که دیدیم کاستی هایی داشت ازجمله اتکای بیش از حد به توانایی های سیامک صفری و هم چنین دور نگه داشتن مخاطب از تلخی نهفته در متن (بر خلاف اجرای فوق العاده تلویزیونیش که محمد رحمانیان کارگردانی کرده بود و احمد آقالو و مهدی هاشمی نقش های اصلی رو بازی میکردند) ولی بازی طنازانه سیامک صفری و بده بستان های کلامی او و هوشنگ هیهاوند خاطرمون رو خوش و خاطره ای خوب برامون ساخت.
حالا بعد از چند سال سیامک صفری خودش قصد داره این نمایش رو کارگردانی کنه. مطمئنم این بار هم نمایش مخاطبین زیادی خواهد داشت. و البته امیدوارم که کیفیت اجرا اولویت اصلی کارگردانش باشه.
------------------------
پ.ن : «والتر ماتیو» هم (البته بدون جک لمون!) در اقتباسی سینمایی از این نمایشنامه نقش ویلی کلارک رو بازی کرده که معرکه است و به شدت خنده داره.
منم مثل شما شدیداً امیدوارم. ممنون از توضیحاتتون.
۱۵ تیر ۱۳۹۲
من اجرای تلویزیونی محمد رحمانیان رو دیدم...چقدر دوست داشتم بازی مرحوم آقالو رو...خانم نصیر پور هم در نقش پرستار بودند و اگه اشتباه نکنم افشین هاشمی عزیز هم حضور داشت تو اون اجرا..
نمایش خوبیه و با توجه به پتانسیل سیامک صفری در خنداندن مردم می تونم بگم کاریه که میشه ازش لذت برد..
۱۵ تیر ۱۳۹۲
@حمید خورشیدی : حمید جان خوشحالم که هم نظریم. :)
@علی اژدری: علی جان من و شما اشتراکاتمون انگار فقط به اسممون محدود نمیشه.
«مولوی یدونه است» - یقینا. حس جالبی داره نشستن روی اون صندلی ها. من یکبار کیفم سقوط کرد. خاطرات خیلی خوبی رو اونجا داشتم که بیشترش مربوط به دوران قبل از بازسازی و تغییر مدیریتشه (البته حساب کارهای جلال تهرانی جداست). در مورد سیامک صفری هم موافقم. در تئاترهایی که من از او دیدم کم پیش اومده که کارگردان نسبت به کنترل توانایی های او ایده ای داشته باشه. ممنون از ابراز لطفت :) و در نهایت این بخش حرفهات رو خیلی دوست داشتم: «خاطره تشویق های 15 دقیقه ای، خاطره ی کشف های غیرمنتظره و قشنگ تو جشنواره دانشجویی، سالن بزرگ، سالن ... دیدن ادامه ›› کوچک...»
@فهیمه موسوی: خانم موسوی شما هم! اولین بار که اونجا رفتم فکر میکردم الدورادو رو کشف کردم. هر بار که از اون پله ها بالا میرفتم و مراجعین پلی کلینیک رو میدیدم با خودم میگفتم که من هم شبیه شما هستم و برای درمان اومدم. با این تفاوت که درمان من تماشای فیلم اون بالاست! به نظر من هم پسر طلاها عنوان زیباتریه. سپاس خانم موسوی.
@سپهر امیدوار: سپاس بابت نظرت سپهر عزیز. احمد آقالو فوق العاده بود. یادش گرامی. درست میگی. مهتاب نصیرپور و افشین هاشمی هم بودند. یادمه یک جاهایی رو فرهاد آئیش جای احمد آقالو بازی کرده بود (البته دیالوگ نداشت) که نمیدونم به خاطر حال ناخوش احمد آقالو بود یا به دلیل دیگه ای این اتفاق افتاده بود :(
۱۵ تیر ۱۳۹۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید