یک بار دیگه رفتم و این کار رو دیدم. برام نوشتن از این کار سخته. چند روزه ذهنمو درگیر کرده. چه جوری میشه این همه جزییات رو این قدر درست با هم ترکیب کرد. آرزوم اینه که یه روزی بتونم این جوری کار کنم. اون ویدیوهای بومگارتنر، صحنه های اسکایپ ، صحنه های فیلم مستند نوال و ...
این تئاتر برای من خیلی حرف ها داشت. خیلی چیزا یاد گرفتم. شاید باور نکنید ولی من دو شب خواب صحنه های این کار رو دیدم. اون صحنه ای که بابک کریمی خوابیده و ناتالی از بالا نگاش می کنه. چه جوری میشه چند سطح از یه دنیا رو اینجوری گذاشت توی صحنه؟