امیرحسین انگوتی فعال هنری

کار پس از چند دقیقه که شروع شد، تا بخواهیم با فضای نمایش آشنا شویم، با نوع شروع شدن جالب و سوال ساز در ذهن مخاطب، لحظه ای تماشاچی نمیتونه از نمایش غافل بشه و این دلیل بر ریتم خوب کار، موسیقی و حرکات هماهنگ بازیگران و استفاده مناسب از فضا است.
گریم ها بسته به نوع کار واقعا خوب بود اما نورپردازی در جاهایی از کار با اضافه کاری، تمرکز ذهنی مخاطب رو بهم میزند و خیلی به کار آسیب میزند و با محتوای کار همخوانی ندارد.
محتوای کار بسیار تامل برانگیز است و یقینا ذهن هر مخاطبی را درگیر می‌کند و در لبالب رگه های سیاسی - اعتقادی - مذهبی حرکت میکند که خیلی خوب است اما این لحظه ای خراب میشود که میخواهد نویسنده نظر خودش را به مخاطب بگوید و اینجا کار از یک لبه می افتد و ترجیح من به عنوان مخاطب این بود که فقط با این سوالات ایجاد شده، مواجه بشم و با ذهنی درگیر از سالن خارج بشم و اگر چنین بود واقعا ماندگار میشد ...
این نمایش نوعی اعتراض به وضعیت و شرایط موجود است که حرف هایی برای گفتن دارد.. از آن کلاغ سیاه گرفته تا رای گیری تقلبی و توزیع غذا و دارایی ناعادلانه و ...
امضای نویسنده در متن کار خودنمایی میکرد اما متاسفانه دچار همه چیز گویی شده بود و می‌خواست که به هر موضوعی که میشود چنگی بزند و آن را نقد کند..