یک سال از دیدن این نمایش میگذره و من هنوز لحظه به لحظه شو یادمه، چقدر یه متن و یه سوژه ی مهم ماندگاره
درود. چه بازی های پخته و خوبی. چقدر این تیم برای انتقال درست این درد زحمت کشیده بودند.
تقریبا نصف سالن در حین اجرا اشک ریختد و نیم دیگر هم بعدا احتمالا.
واقعا میتونم بگم شاید قبل از دیدن این نمایش آگاهی دقیقی از تک تک کلماتی که فقط تو جامعه به گوشم میخورد نداشتم چیزهایی شنیدم که شاید اولین بار بود به گوشم میخورد و ممنون که آگاهی دادین حداقل به من. حرف های آدمهایی پر از درد پر از احساس های گوناگون. کاش میشد همه مردم این نمایش و میدیدن تا به واسطه اون چشم هارو بیشتر باز میکردن و دست از قضاوت آدمها بر میداشتن ممنون از کل تیم دمتون گرم ممنون از بازیگرها که جوری ادا میکردن حق مطلب و که غرق میشدی تو کل اجرا. واقعا خوشحالم که این نمایش و دیدم.