جشن نمایش قابل تقدیری از دوستان جوان این عرصه بود
بازی های درخشانی در نقش هایی که برآنها تاکید شده بود مشاهده کردیم
در این نمایش به موضوع عجیب و غریبی پرداخته شده بود که برای بسیاری از مخاطبین جذاب است
اگرچه معتقدم صحنه بسیار شلوغ بود اما در این مورد باید به نظر کارگردان احترام گذاشت...
خسته نباشید به دوستان عزیز
شروع نمایش به واقع نا امید کننده بود.
گریم، لباس، دکور و بازی های نا همگون و نا مربوط پتانسیلِ شایدیِ متنِ نمایشی را به واسطه اعتبار نویسنده نام آشنایش کاملا تحت الشعاع قرار داده بود.
طراحی گرافیکی پوستر اثر شاید تنها وزنه سنگین قابل ذکر در آن محسوب می شد.
در آثار اینچنینی که فضایی استعاری موجب به زیر کشیده شدن کارکرد قصه در اثر میشود، عوامل و توابعی چون اتمسفر و حرکت و کنش ها کارکرد پررنگتری پیدا میکنند. اما آقای آقاخانی با وجود تشخیص درست همخوان بودن جو اثر با جو حاکم بر این روزهای ما، انتخاب صحیح متن و ترجمه، نتوانسته بود کاربست عوامل مذکور را در قالب اجرای صحنه ای پیاده سازی کند و این موجب نقشه بر آب شدن تمام راهبردهای مثبت و پتانسیل های اثر شده بود.
لازم به ذکر است که از منظر سبک شناسی (که موضوع چندان مهمی نیست) نیز گروتسک باید توانایی تولید نوعی حراس و دهشت را از خلال کمدی و خندانندگی بیافریند تا بتواند از طریق تضاد در حواسّ مخاطب تولید اندیشه داشته باشد.
من امشب بلیت این تیاتر رو تهیه کردم و بسیاااار ناراضی اواسط کار، سالن رو ترک کردم
اما از دیدن همون مقدار از کار هم شدیدن پشیمون هستم چون تا همین الان بعد از ۳ساعت اذیت هستم که چرا باید همچین کارهایی با کارگردانی ای که نیست ( نه اینکه بد هست، کلن نیست) اجرا شن و وقت و پول آدم رو بگیرن، و سالن هایی رو اشغال کنن و فرصت اجرا رو بعضن از خیلی کار های بهتر بگیرن؟؟!!
چرا انقدر مطالعه و دیدن و شنیدن تو این شهر و کشور کم هست که کسی با این توهم که تیاتر داره میبنده کار ببره اجرا؟؟؟! و چرا عکس های معرفی کار در سایت از تمرین ها هست؟؟!!! و از خود کار نیست؟؟! چون اگه ما عکس های خود کار رو دیده بودیم قطعن نمیرفتیم.
خلاصه که حال من و همراهانم بد شد، امیدوارم بقیه به دیدن کار هایی با این سطح کیفی عادت نکنن.