فیلم›خانه پدری

علی رغم همه نقد ها این اثر داره سیر تحول و حرکت رو به جلو و ارتقا جایگاه زن در خانواده و فرهنگ ایرانی در قرن معاصر رو نشون میده. روندی که در انتها به جایی ختم میشه که در اون زن ها جایگاهی بسیار بالاتر از مردان دارند! و بر خلاف مردان، از این قدرت نه در راستای نابودی و ستم به جنس مخالف بلکه در جهت رافت و مهربانی استفاده می‌کنند! خانه پدری همچنین روایتگر انتقال جامعه ایرانی از فرهنگ پدر سالاری به فرزندسالاری است.

به نظر من فیلم خوبی بود طوری روایت شد که ذهن من به سمتی بره که هر کاری هم که دختر کرده باشه لایق این طور کشته شدن نیست و به همین خاطر دلیل کشتن دختر توسط پدر بیان نشد تا تماشاگر تمرکز کنه روی جنایت پدر از طرفی کلا فیلم فاقد احساس گرایی است پدر و پسر همونطور که کارگردان در نشست فیلم گفت به ذات قاتل نیستند و به خاطر باورهای غلط مرتکب این قتل شدند. قربانی کردن دختر در این فیلم در چند نسل نشون داده میشه که اولیش همون کشتن ملوک بود و در نسل های بعد هم به طرق مختلف اتفاق افتاد. نوع روایت در چند نسل مختلف برام جذاب بود البته نکات زیادی وجود داره که در نقد های مختلف بهش اشاره شده در نهایت خسته نباشید میگم به آقای عیاری و همکارانشون