چقدر دکور عالی بود. بازیگران خوبی هم بودند، داستان هم فکر شده بود و صفای خودش را داشت. اقبال نداشتم تا پایان نمایش بمانم، بابت مقداری که از پایانش ندیده گذاشتم افسوس میخورم. در کل پیشنهاد میشود اگر دوباره اجرا شد.
من "سیدنی" رو پیرتر (و حداقل در پرده اول) آرامتر تصور کرده بودم. با بازی چهره آقای صالح پور همراه شدم، ولی الان که بهش فکر میکنم اگه یکم تدریجی تر بود افسارگسیختگی ش از پرده اول به نتیجه گیری، بهتر بود (کاراکتر "غیبگو" رو هم مسن تر و هیجان زده تر در ذهن داشتم تا اینقدر جوان و از خودراضی).
قطعات موسیقی مناسب انتخاب شده بودن بجز قطعه مشهور پوآرو، که بی مقدمه شروع شد و دیالوگ های اون تکه شنیده نشد ...
اما در کل اجرای خیلی خوبی بود از یک متن عالی. فشرده بودنش اذیت نکرد و طراحی صحنه ش هم زیبا بود.
خسته نباشید.
ما که لذت بردیم، خسته نباشید میگم به همه دست اندرکاران این نمایش بالاخص بازیگران دوست داشتنیش.