نوشتن این نمایشنامه با یک سوال شروع شد:
رویا واقعیت دارد یا واقعیت رویاست؟ در جهانی که پر از واقعیتِ فرسوده و کسالتبار است. به رویا پناه میبریم در تئاتر. چرا که تئاتر جزیرهی کوچک خوشبختی است.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش جالب و متفاوتی بود. نمایشنامه پیچیدگیهای خاصی داشت و دارای ساختاری عجیب بود. در کل در این نمایش فضای عجیب و جالبی شکل گرفته بود و نمایش حرفهایی برای گفتن داشت. به نظر میرسید کارگردان شیوههای نه چندان سنتی را برای شکل دادن به ساختمان نمایش بکار گرفته و با نگاهی به روزتر همگام با حال و هوای نمایشگری مدرن امروز دنیا کارش را بنا کرده. طراحی و چیدمان عناصر و میزانسنها در کارگردانی میثم عبدی بسیار خوب و قوامیافته و مهندسیشده بود و در تناسب با قوارهی نمایش دارای سیالیـَـت و ایستاییهای مطلوب و چشمنوازی بود. طراحی صحنه و لباس را بسیار بسیار دوست داشتم، ترکیب خطوط و حجمها و رنگهای بکار برده شده، خصوصا فضاهای خالی و منفی صحنه که یک دایره دید بسیار مناسب و مفهومی را ایجاد کرده بود، که البته توجه به این موضوع مهم و در نظر گرفتن این اصل ضروری در اغلب نمایشهای امروزِ ما دیده نمیشود و جایش را در زیباییشناسی تئاتر ما از دست داده است. طراحی نور هم خیلی خوب بود👍🏻. دم گروه موسیقی گرم❤️💯. خسته نباشید به گروه بازیگران 💙💖 و همه عوامل محترم گروه. ❤️💚