نمایش›عبور

خانم فریبا بزرگوار و گرامی دیدار و گفتگوی هرچند کوتاه با سرکارعالی برایم من بسیار مسرت بخش بود. از بابت اذیتی که در سالن شدید واقعا متاسف شدم و دردناکتر اینکه ابتدایی ترین ملاحظاتی که یک تماشاگر حرفه ای در سالن نمایش باید رعایت کند، انجام نمی دهد. این وضعیت وخیم (منظورم سلب حقوق تماشاگر در سالن های نمایش است)، نه تنها از سوی برخی از تماشاگران تازه وارد یا حتی حرفه ای! صورت می گیرد بلکه بعضا از سوی برخی عوامل نمایش های نیز اتفاق می افتد با عدم مدیریت در حضور عکاس های مزاحم ، با اجازه ورود در میانه اجرا، با تاخیر ها و نمونه هایی که خودتان در پست دیگر به آنها اشاره فرمودین.
به هر حال چقدر خوب که اقلا از اجرا راضی بودید . برداشت های مختلف از یک اجرا برایم بسیار جالبه...
من در ابتدای نمایش تصورم همان کلیشه مرز و سد و محدودیت و تلاش های مختلف برای عبور از آن بود اما با جلوتر رفتن اینطور به نظرم آمد ... دیدن ادامه ›› که آدمهایی در شرایط پیشینی شان با وجود موانع زندگی بدوی کم مشکلتر همگی از آن عبور می کردند به تدریج و با اضافه شدن زیست ابزاری ( تکنولوژی) موانع مسیر را صعب العبورتر می کنند تا جایی که اساسا عبوری از آن میسر نمیشود. به نظرم رسید حالا که در واقع علت این انسداد نهایی به گردن خود سوژه های فعال افتاده( به زعم من)، و در نمایش نشانه هایی دال بر دخالت عاملیت فرادست یا قدرتی در بین خود آنها برای ایجاد وضعیت آخر در نمایش وجود ندارد اینطور تصور کردن که شاید با یک رویکرد فکری باریک و پرداخت البته لاغر، با نقد مدرنیته ابزاری و اضمحلال (رکود)بشر مدرن روبه رو هستیم ..
اشاره شما به بچه ها و ... بسیار جالب بود و مسیر تفسیر را جدا می کند.
امید بیشتر از شما بخوانیم. اراداتمندم

اردشیر جان نظر لطف شماست 😊🌹