سلام به همه
نظرم رو با تاخیر درباره نمایش می‌نویسم، و این، ممکنه از دقتش بکاهه؛

معلوم بود که متن، یک متن قوی و ماندگاره .. یه متن اثرگذار و جدی .. که داره از زخم و دردهایی حرف میزنه که تو هم میتونی بفهمی و باورش کنی، باری اگر حسش نکرده‌ای.
ساختار دوری (دَوَرانی) متن که در صحنه‌ای از اجرای بازیگرها هم منعکس میشد، جالب بود.
بازی‌ها خوب و باحس و شرافتمندانه بودن؛ صداها رسا و ساخته شده بود؛ هم صدای خانم، هم ... دیدن ادامه ›› صدای آقایون.

و اون چیزی که من خوشم نیومد، این ایده‌های جوونانه که وسط نمایش هم رو با اسم واقعی صدا بزنن و یا خانم،‌ لباسشون رو بپوشن و برن و اینها بود.
وقتی در خدمت نمایش نباشه و چیز خاصی اضافه نکنه، نمیدونم چه لزومی داره :) .. به نظرم از ارزش و جدیت کار می‌کاهه؛ البته طرفدار قورت دادن عصا نیستم، ولی خب میگم اگر از جدیت کاستی و در مقابل این کاست (cost)، سود خاصی به دست نیوردی، به نظرم طراحیت به کمکت نیومده :) .