علیرضای عزیز ممنون از توضیحاتت. البته همچنان با دیدگاه شما مخالفم. مساله این جاست که تقابل خیر و شر در این نمایش بین مادر آسمان و مادر زمین صورت می گیره و هومو قربانی این جداله. هومو در مقابل شر می جنگه چون سرشت آسمانی داره اما در انتها چنان مغلوب میشه که خودش به میل خود سوار بر پشت شر به سمت تختی میره که مادر زمین به جبر از مادر آسمانی گرفته. صحنه ای که هومود خود با میل و اشتیاق بر پشت پنج شر می پره و به سمت تخت میره واقعا به لحاظ مفهومی خوب پرداخت شده. متوجه شباهتش با فیلم های اکشن و میلیتاریستی استالونه نشدم! در مورد کنتاکت های حداقلی بقیه ی عناصر اجرا و حرکات پیچیده تری که جناب خاسب اجرا می کرد اولا من فکر می کنم یاسر خاسب نه به خاطر خودنمایی که به خاطر پذیرش ریسک بیشتر بوده. در عین حال شاید بقیه ی اعضای گروه در عین شایستگی هاشون مهارت های اجرایی کمتری داشته باشند.

در کل ممنون که در مورد نظرتون توضیح دادید سپاسگزارم

شاهین جان مخلصیم