Coldplay_ Magic


http://s5.picofile.com/file/8130096776/Coldplay_Magic
.mp3.html

هر روز صبح، در هر ایستگاه بزرگ راه‌ آهن، هزاران نفر داخل شهر می‌شوندتا به سر ِ کارهای خود بروند و در همینحال، هزاران نفر دیگر از شهر خارج می‌شوند تا به سر کارشان برسند. راستی چرا این دو گروه از مردم، محل‌های کارشان را با یکدیگر عوض نمی‌کنند؟"
عقاید یک دلقک / هاینریش بل 

اکنون مرگ می تواندفراز آید..http://s5.picofile.com/file/8144551168/Ahmad_Shamlu.mp3.html

دو تا دختر کنار شومینه خسته از#خاطرات این خونه بغلم می کنی که آغوشت مثل آتیش داغ می مونه دختر اوّلی شبیه منه بغضشو قورت داده با لبخند به خودش مثل بید می لرزه توی هر کوچه، زیر هر پشه بند سوژه ی#عشقبازی و کتکه یا باید توی خونه کار کنه چمدونش رو بسته با گریه تا به آغوش تو فرار کنه نمی خواد چند تا لباس بشه توی رؤیای یه زن خوشبخت بشه ماشین برای جوجه کشی جلوی ماهواره، داخل تخت دختر دومی شبیه توئه توو سرش انفرادی و خونه کیفشو توی راه گم کرده ساعت قرصاشو نمی دونه توی رگ هاش عصاره ی الکل رو لبش شعر و #دود #سیگاره هر دفه دست می کشم به تنش جای شلاق تازه ای داره کلّ دنیاش #کتاب و کابوسه با یه هدفون همیشه توو گوشش می پره با صدای باد از #خواب منو می گیره توی آغوشش دو تا دختر کنار شومینه زندگیشون گره زده به غمه دیگه از هیچ چی نمی ترسن دستاشون قفل، توی دست همه...

مهدی موسوی

++دلم تنگته خب..که بیای بگی چقد شبیه مون بود...سلاممو به خدا برسون..میدونم جات راحته

از: ...

Thomas Dybdahl
One Day You'll Dance For Me, New York City

http://s4.picofile.com/file/8171177134/Thomas_Dybdahl_One_Day_You_ll_Dance_For_Me_New_York_City.mp3.html

من لئوناردو داوینچی هستم
بزرگترین نابغه قرن
در زندگی ام هرگز فرصت شوخی نداشتم،
من ماشینهای پرنده را طراحی کردم، مجسمه ساختم، نقاشی کشیدم
و خیلی کارهای دیگر که شما نمی دانید...
اما مهم تر از همه اینکه من مونالیزا را کشیدم،
با لبخندی که هیچ کس معنی اش را نمی داند،حتی خودم!
می بینید که چطور بعد از مرگم سرکارتان گذاشتم
این هم به تلافی جبران همه شوخی هایی که هرگز فرصتش نبود!

شلدون سیلور استاین

-این سر بالایی پدر ادمو در میاره

-دیشب از این مسیر نیومده بودین؟

-نه... دیشب مسیرم سر راست بود

-میخواین بر گردیم از خیابون بغلی بریم؟

-حالا دیگه؟!باز خوبه ادم مطمئنه یکی منتظرش هس..وگرنه به چه عشقی این سربالایی رو میره بالا؟

- وقتی ام مطمئنی کسی منتظرت نیس راحت میری بالا

-پس به نظر شما من چرا سخت میرم بالا؟

-چون مطمئن نیستی..مرددی..

پرنده

در آسمان تیرباران می شود

نه در قفس



علیرضا روشن


پ.ن:خلاء مجرمیت آزادی ،مرگ است..

Cat Stevens

http://s4.picofile.com/file/8182721042/Father_and_son.MP3.html

http://s4.picofile.com/file/8182721384/Lady_D_arbanville_CAT_STEVENS.mp3.html

نامه ی احمد شاملو برای آیدا همسرش:

آیدا نازنین خوب خودم.
ساعت چهار یا چهارو نیم است . هوا دارد شیری رنگ می شود. خوابم گرفته است اما به علت گرفتاریهای فوق العاده ای که دارم نمی توانم بخوابم. باید (کار) کنم. کاری که متاسفانه برای خویش بختی من و تو نیست: برای رسالت خودم هم نیست: برای انجام وظیفه هم نیست: برای هیچ چیز نیست، برای تمام کردن احمد تو است. برای آن است دیگر–به قول خودت–چیزی از احمد برای تو باقی نگذارند.
اما...بگذار باشد.اینها هم تمام می شود. بالاخره (فردا) مال ما است.
مال من و تو با هم. مال آیدا و احمد با هم...
بالاخره خواهد آمد، آن شبهایی که تا صبح در کنار تو بیدار بمانم، سرت را روی سینه ام بگذارم و به تو بگویم که در کنارت چه قدر خوشبخت هستم.
چه ... دیدن ادامه ›› قدر تو را دوست دارم! چه قدر به نفس تو در کنارم خودم احتیاج دارم! چه قدر حرف دارم که با تو بگویم ! اما افسوس ! همه حرفهای ما این شده است که تو به من بگویی (امروز خسته هستی ) یا (چه عجب که امروز شادی ؟) و من به تو بگویم که : (دیگر کی می توانم ببینمت ؟ ) و یا: تو بگویی : (می خواهم بروم . من که هستم به کارت نمی رسی . ) من بگویم : (دیوانه زنجیری حالا چند دقیقیه دیگر هم بنشین !) و همین ! – همین و تمام آن حرفهای ، شعرها و سرودهایی که در روح من زبانه می کشد تبدیل به همین حرفها و دیدارهای مضحکی شده که مرا به وحشت می اندازد: وحشت از اینکه ، رفته رفته ، تو از این دیدارها و حرفها و سرانجام از عشقی که محیط خودش را پیدا نمی کند تا پرو بالی بزند گرفتار نفرت و کسالت و اندوه بشوی.
این موقع شب (یا بهتر بگویم : سحر) ز تصور این چنین فاجعه ای به خود لزریدم . کارم را گذاشتم که این چند سطر را برایت بنویسم:
آیدای من : این پرنده، در این قفس تنگ نمی خواند. اگر می بینی خفه و لال و خاموش است، به این جهت است ... بگذار فضا و محیط خودش را پیدا کند تا ببینی که چه گونه در تاریک ترین شبها آفتابی ترین روزها را خواهد سرود.
به من بنویس تا هر دم و هر لحظه بتوانم آن را بشنوم: به من بنویس تا یقین داشته باشم که تو هم مثل من در انتظار آن شبهای سفیدی. به من بنویس که می دانی این سکوت و ابتذال زاییده ی زندگی در این زندانی است که مال ما نیست ، که خانه ی ما نیست ، که شایسته ی ما نیست . به من بنویس که تو هم در انتظار سحری هستی که پرونده ی عشق ما را در آن آواز خواهد خواند...

29 شهریور 1342