((تاتری با عیار بالا))
نمایش "فاجعه معدن کوشیرو"، تنها روایت تراژیک گرفتار شدن چند معدنچی ایرانی در معدن زغال سنگی دورافتاده در ژاپن نیست بلکه نمایشی لایه لایه است،که از پوسته خط روایی اصلی اش خارج میشود و با زیبایی هنرمندانه ای با نگاه جامعه شناسانه -روانشناسانه درباره تباهی امیدهای نسلی از جامعه ایرانی حرف می زند که از چرخ دنده های تحول بخش مهمی از دوران تاریخ معاصر ایران قلمداد می شوند.. در "فاجعه معدن ..." به شکلی ارگانیک و کارکردی از شیوه های نمایشی مشرق زمین برای بروز و انتقال مفاهیم و مضامین متن و روایت استفاده می شود. در لایه ای دیگر به مفاهیم اسطوره ای و هستی شناسی می پردازد و از فلسفه ی بزرگ مرگ ،زندگی و مادر زمین و زهدان دربرگیرنده اش می گوید.. نمایشنامه زبان کارکردی ، چندصدایی ،حساب شده و زیبایی دارد و اجرا و طراحی ها به درستی تحولاتش را به مخاطب انتقال می دهد.
به دلیل چیدمان جایگاه نشستن تماشاگران،طراحی صحنه و نور ،اکسسوار، متن و زبان و مضامین و بازی ها و... از لحظه ی ورود به سالن تا انتهای نمایش به شدت درگیر نمایش شدم . لحظه های هدر شده و بی مصرف در طول اجرا بسیار کم است...این تاتر ظرفیت دیداری و شنیداری و تخیل مان را گسترده تر می سازد و به واسطه ی این گسترش، میزان لذت وافری را به بیشتر مخاطبانش پیشکش می کند.
به دوستان خوبم تماشای این تاتر خوب را پیشنهاد می دهم.