نمایشی که فضا و موسیقی و نورپردازی و صحنه و... اش من رو درگیر کنه و ارتباطم رو با دنیای بیرون از سالن نمایش قطع کنه، مورد پسند منه.
این نمایش این ویژگی ها رو داشت اما انگار بیسواد بودم چون یه جاهاییش رو نمیفهمیدم. انگار باید خیلی مطالعه میداشتم و برای من به عنوان یه تماشاگر کاملا معمولی نقطه کور زیاد داشت. شاید هم مدلش همین جوری بود و زیاد لزومی نداشت که عمیق بشم.

خنده دار نبود اصلا. چرا ملت زور میزدن بخندن؟ کاملا یه نمایش جدی و تا حدی انتقادی بود. به نظر بنده در همچین نمایشی باید خیلی با احتیاط یه چیزایی رو مطرح کرد که جنبه اعتراضی و انتقادیش حفظ بشه و صرفا به تیکه انداختن و استفاده از جمله هایی با مضمون طنز سخیف ختم نشه.

بازی فرزین محدث طبق معمول سلیقه من نبود.