در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال بردیا | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 02:52:45
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
بردیا (brbatala)
درباره ویدیو پرفورمنس صدا و تصویر گریز i
علیرغم ارادتم به امیر دانایی عزیز که در کنسرت های پیشینش همیشه بودم و کارهاش رو همیشه دنبال میکنم باید بگم که این اجرا توهین به شعور تماشاچی بود. من خیلی کم در تیوال با این لحن نقد میکنم ولی خب چون این یک پرفورمنسی هست که شاید در ایران زیاد شناخته شده نیست و تماشاچی اطلاعات کمی در این مورد داره گفتم نظرم رو بنویسم تا شاید راهگشا باشه.
مواردی که به ذهنم میرسه:
- طول اجرا که نزدیک به 28 دقیقه بیشتر نبود ( که البته در 10 تا 15 دقیقه ابتدایی فقط موزیک دیجیتال و تصویر بود و خواننده و گیتاریست اصولا حاضر نبودن). پس کلا مجموعه کامل شاید حدود 15 دقیقه اجرا داشت. پس نزدیک به یک سوم از زمان اجرا کم بود!زمان به قدری کم بود که بعد از معرفیشون در حالی که همه تماشاچی ها منتظر اجرای بعدی بودن هنرمندان صحنه رو ترک کردن و تماشاچی ها در تعجب بودن که آیا اجرا تمام شده یا برای استراحت رفتن؟ بعد از اینکه چراغ سالن روشن شد مشخص شد که اجرا تمام شده است! باورکردنی نیست.
- جای اعضای گروه بسیار بسیار بد طراحی شده بود. مسئول موزیک دیجتال و انیمیشن درست در وسط پرده قرار داشت (بصورت ایستاده! نمیدونم چرا اصرار به ایستادن بود) و مانع میشد که تماشاچی از تصاویر بصورت خالص بهره ببره.
- بخاطر عدم حرفه ای بودن گروه و مشکلات تکنیکال سایه نوازنده و سایر اعضای گروه روی پرده میفتاد و از کیفیت کار کم کرده بود.
- سیستم صدا بسیار ... دیدن ادامه ›› ضعیف بود. صدای گیتار و خواننده بسیار پایین تر از صدای موزیک دیجیتال بود و همخوانی نداشت بطوریکه اصلا معلوم نبود خواننده چه میخواند و ترانه چیست.
- قیمت بلیت به نسبت اجرا بسیار بسیار گران بود. برای نیم ساعت با کیفیت پایین مبلغی بیش از 20 هزار تومن واقعا بی انصافی بود. البته من که بلیت را خریدم با توجه به سابقه درخشان امیر دانایی عزیز انتظار کار با کیفیت داشتم. حتی انتظار داشتم صحنه بر اساس انیمیشن ها طراحی شود و تماشاگر در حال و هوای موضوع قرار بگیرد که متاسفانه هیچ طراحی صحنه ای انجام نشده بود و با بی سلیقگی تمام اعضا در صحنه جا گرفته بودند.

در کل با اینکه موافق کارها و اجراهای جدید هستم ولی خلافیتی در این اجرا ندیدم. امیدوارم که این نقد شاید بیرحمانه من رو اعضای گروه پذیرا باشند و در آینده شاهد اجراهای با کیفیت و با خلاقیت بیشتر از همین گروه باشیم.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بردیا (brbatala)
درباره نمایش فهرست i
دیشب به دیدن این تئاتر رفتم و واقعا لذت بردم و میتونم بگم یکی از بهترین نمایش هایی بود که رفتم. از این بابت از آقای ثروتی عزیز تشکر می کنم. از اونجایی که در حد و اندازه نقد یک اثر نیستم فقط می تونم بگم حس خیلی خوبی از نمایش گرفتم. تعریف ها و ستودنی ها رو دوستان بسیار زیبا گفتند. جدا از این همه نقطه قوت اعم از نمایشنامه خوب، بازی های روان و دوست داشتنی، توجه به ریزه کاری هایی که معمولا ما ایرانی ها توجه زیادی بهش نداریم و تا حدی شلخته هستیم ( ولی در این نمایش بسیار خوب به این نکته های ریز توجه شده بود، مثل راه رفتن خاصِ بازیگران که تا انتهای درهای خروجی بهش توجه میشد و ...) ، نورپردازی و موسیقی جذاب و البته بسیار هماهنگ، باید به برخی کاستی هایی که تماشاگر رو ناراحت می کرد هم اشاره کنم. چون به نظرم اگر نسبت به این شرایط بد بی تفاوت باشیم این ضعف ها اصلاح نخواهند شد و در سایر نمایش ها هم با آن ها به مشکل برخواهیم خورد. باید بگم که بیشتر این ضعف ها برای مدیریت سالن می باشد و شاید ارتباط مستقیمی با عوامل نمایش نداشته باشد ولی شاید به توصیه و اعتراض مسئولین نمایش بهبود سریع تری حاصل شود.

1. کیفیت بدِ سالن، اعم از صندلی های بسیار غیر استاندارد( بخصوص برای نمایش های بالای 90 دقیقه) ، ستونی که مانع دید میشد و برای ردیف های جلو اذیت کننده بود. سرویس های بهداشتی واقعا در خور یک تماشاگر فرهیخته تئاتر و یا حتی یک انسانِ معمولی هم نبودن. مگر وصل کردن لامپ در سرویس های بهداشتی چقدر هزینه بر هست؟ این برای بنده یک توهین به حساب می آمد قبل از شروع نمایش.

2. نبودن بروشور به تعداد کافی. داشتن بروشور به ویژه برای کسانی که کابر همیشگی اینترنت نیستن بسیار مهم هست و بدون بروشور حتی نام کارگردان ... دیدن ادامه ›› و بازیگران هم نمیدانند ! علاوه بر این که بروشور برای تماشاگر علاوه بر یک منبع اطلاع دهنده هست، یک یادگاری زیبا از تئاتری دلنشین هست که با ورق زدن آن در سالیان آتی صحنه ها و حسِ خوب بعد از نمایش رو برایش تداعی خواهد کرد.

3. نمیدونم که فروش خارج از ظرفیت بلیت آیا کارِ متداولی هست یا خیر؟ (بنده در تئاترهایی که دیدم و کم هم نبودن تابحال به این شکل نشستن تماشاچی رو ندیده بودم!) به نظرم اصلا کارِ حرفه ای نیست. اگر استقبال انقدر زیاد بوده شاید با اجاره سالن بزرگتر و یا اجرای روزهای بیشتر بتوان جوابگوی تماشاچی بود. ( که حتما مشکلاتی در این زمینه برای عوامل نمایش وجود دارد و این مسئله قابل درک است) ولی به نظرم جلوه و منظر خوبی نداشت نشاندن این تماشاچی ها به اون شکل رویِ زمین.

4. هرچند که حضور کارگردان و یا تهیه کننده در انتهای نمایش در انتهایِ کار شاید به نظر لازم نرسه ولی اگر صحبتی کوتاه با تماشاگران در انتهای اثر انجام بشه تاثیرهای مثبتی داشته باشه.

باز هم میگم از دیدن این نمایش بسیار لذت بردم و ازهمه دست اندرکاران این نمایش باز هم تشکر می کنم.
علی جعفریان این را خواند
مجتبی مهدی زاده، بیتا نجاتی و نسیم ح این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش رو دیدم و از نمایش لذت بردم. به عنوان یک بیننده آماتور تئاتر گفتم یک یادداشت کوچیک بذارم :

در ابتدا باید بگم که بازی بازیگران تقریبا بدون نقص و تاثیرگذار بود. مخصوصا خانم کردا عزیز با بیان شیرین و دوست داشتنیشون و خانم ستاره اسکندری با بازی مسلطشون. خانم باران کوثری هم به نسبت جای مانور کمتر شخصیت داستان بسیار خوب و بدون اغراق زیاد بازی دوست داشتنی داشتند. کیفیت طراحی صحنه و سادگی صحنه بسیار بجا و هماهنگ با داستان بود.
اما در مورد نمایشنامه به نظرم هرچند که جنسِ دردِ هر سه کاراکتر داستان تقریبا یکی بود و حس هماهنگی رو به بیننده منتقل می کرد و بسیار سنجیده عمل شده بود ولی تا انتهای نمایش منتظر گره خوردن این سه داستان و داشتنِ یک نقطه تلاقی تاثیرگذارتر بودم که تا آخر هم شاهد اون نبودم و به نظرم اگر اتفاق های داستان در انتها به هم گره ای ملموس تر میخورد خیلی جالب تر و تاثیرگذار تر می بود.

در مورد کیفیت سالن اجرا باید بگم که واقعا نسبت به سطح اجرا بسیار بی کفیت بود و تعجب میکنم که با یک روغن کاریِ ساده ی صندلی ها میشد از صدای ... دیدن ادامه ›› آزاردهنده صندلی ها کم کرد. من که تا آخر نمایش از ترس ایجاد صدا از صندلی تکون نخوردم.

نکته مثبت دیگه این بود که علاوه بر استفاده از صداهای ضبط شده ، از عوامل و ابزارهای موجود ( در آشپزخانه این سه کاراکتر) برای تولید صداهایی که میشد به عنوان موسیقی متن تعبیر بشه به نحو عالی استفاده کرده بودند. ( مثلا درجایی که خانم اسکندری در حال دیالوگ گفتن بودند، خانم کوثری با کشیدن قاشق بر روی بشقاب حس اضطراب و استرس رو به خوبی به بیننده منتقل میکرد) . در کل با اینکه انتظارم از نمایش خیلی بیشتر از این ها بود( به خاطر تعریف هایی که شنیده بودم) ولی از دیدن این نمایش بسیار خوشحال شدم. باز هم بگم که این نظرات یک بیننده معمولی تئاتر با اطلاعات کم هست.
فاطمه، شاهین نصیری و n s این را خواندند
زهرا شاهین و علی عبدالرحیم این را دوست دارند
به نظر من مهمترین ویژگی نمایش متن بود. واقعا مایه ی افتخاره همچین متنی با این قدرت از یک نویسنده ی ایرانی. فکرش رو هم نمی کردم...
۰۵ دی ۱۳۹۳
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید