سلام و خداقوت به تمامِ بزرگانِ حاضر در نمایش فین جین. در ابتدا نگرانِ طولانی بودنِ اجرا بودم ، اما ۵ دقیقه پس از شروعِ اجرا ، دعا میکردم که هیچگاه تمام نشود! هر ثانیه درخشان تر و جذاب تر از ثانیه‌ی قبل! تمامِ ژانر ها در یک صحنه وجود داشتند! آدمی هر چه از هنر و تئاتر توقع داشته باشد ، در "فین جین" پیدا میکند!
آقای مداحی ، تهیه کننده کار ، برای گرفتنِ عکسِ یادگاری میگفت : من که هنرمند نیستم ، چه عکسی اخه؟
برادر بزرگوار ، آقای مداحی ، حامی و ناجی و هادی هنر بودن ، خودِ هنرمند بودن است و لا غیر!
جناب آقای زرآبادی پور ، در صحنه و تئاتر های دیگری که از ایشان دیده بودم ، درخشان بودند ، خبر از کسالت ایشان داشتم و توقعِ کمتری نسبت به قبل داشتم ، اما چه بگویم! چنین بازی‌ای را گمان نکنم هیچگاه دوباره در زندگی‌ام ببینم! هزاران برابر درخشان تر از دفعه قبل که در صحت و سلامت و درخشندگی بودند ، به تماشایشان نشستم! امیدوارم همیشه سلامت باشید و درخشان.
آقای عطایی به گونه‌ای اجرا میکردند که گویی در کل زندگی فقط همین نقش را داشته‌اند! به فکر فرو میرفتی تا آثارِ قبلی شان را به خاطر بیاوری! دلنشین و مسلط و خلاق ... دیدن ادامه ›› و درجه یک.
خلاصه کنم سخن را ، تمامیِ افرادِ حاضر در صحنه و پشت صحنه ، درجه یک ، کاربلد ، حرفه‌ای ، خلاق ، هنرمند ، و دوست داشتنی بودند.
موسیقیِ همراه و زنده اَبِد خان و گروهِشان تا بازی و نویسندگی و تسلط و هماهنگی و غیره و غیره "فین جین" ، ما را به وجد آورد و حالِمان را خوب کرد و کِیف مان کوک شد.
و در آخر حامد خانِ لطفی ، برادر من ، فوق العاده و بی‌نظیری ، خوشحالم از داشتنت هنرمند درجه یک.
دمتون گرم "فین جین"‌ی ها.