نمایشی با موضوعی قابل توجه که با بازیهای متوسط ، متن متوسط رو به ضعیف، دیالوگ های بعضا عاریه از تلگرام، که در مجموع توقعات منو بر آورده نکرد. نمایش روایی ابی مایل به صورتی از همین نویسنده منو ترغیب کرد تااین نمایشو هم ببینم ولی در نیم ساعت اخر نمایش فقط به کی تموم شدنش فکر میکردم و اینکه ممکنه پایانش بهتر از اولش باشه. پایانش مرگ فاطمه ای بود و بازیگرایی که هر کدوم فاطمه شدند. چقدر این پایان برام آشنا و تکراری و نخ نما شده....
بخش رقص بازیگرا منو یاد تاترای خنده دار موزیکال با حرکات موزون انداخت و شوخیای تکراری که سعی داشت از تلخی کار کم کنه بیشتر نا امیدم میکرد .
از نقاط قوت این نمایش می توان به بازی یکی از بازیگران و سوژه نمایش اشاره کرد.
در پایان یکبار دیگه میرم ببینم برای چه این نمایش شایسته بهترین های فجر شده ....