با سپاس از جوانان خوش استعداد و توانمند و عرض خسته نباشید از زحمات ناشی از تمرینات و در نهایت اجرای تئاتر معمایی خرچنگ
نظرات بی مقدارم صرفا از نگاه یک دوستدار همگی شما بوده و قصد و نیتی جز نیم کمکی به ترقی و دیدن شما در قله های عرصه هنر ندارم
ابتدا باید عرض کنم اجرای چنین تئاتری با منابع محدودی که در اختیار داشتید و بازیگران کم تجربه ولی توانمند شاهکاری ستودنی بود. اما همزمان نقدهایی برایش وارد است که ذیلا بصورت سر فصل صرفا جهت بهره برداری و از نگاه یک مخاطب عرض میکنم
۱_ اولا نمایشنامه دارای داستانی بود که برای نویسنده و بازیگران روشن ولی انتقال داستان به ذهن مخاطب درست و کامل صورت نگرفت. به همین جهت هر کس برداشت شخصی خودش را داشت و حل معمای داستان به جذابیت نمایش کمک شایانی نکرد. بعبارت دیگه شاید تقریبا از ابتدا تا انتهای نمایش مخاطب دنبال یک سوال بود. داستان چیست؟ در حالیکه اگر بیینده سر نخ داستان را پیدا میکرد کنجکاوتر بود تا آنرا دنبال کنه که به کجا ختم میشه و این لذت بردن از نمایش است
۲_ دوستان عزیز در فضایی اجرا دارند که دارای آگوستیک صوتی است پس بسیار واجب است که تمرینات سولفیژ و اصوات دیافراگم شکمی را بیش از هر چیز جدی بگیرند. بیشتر تنفسها به وضوح در سینه مشاهده میشد و اصوات حنجره ای بود
۳_ در صحنه تئاتر علاوه بر اکشنها که نمایش را زیبا میکند؛ تمرین و اجرای میمیکها بسیار حائز اهمیت است. بنظر میرسه احتمالا این مهم در تمرینات ... دیدن ادامه ›› نادیده گرفته شده بود
۴_ این نظر شخصی من هست و برداشت آن آزاد. از آنجا که مخاطب شما عام هست و هر کس در هر سن و سال و هر بینش و اخلاق حضور پیدا میکنه، بنظرم استفاده از الفاظ زننده، ممکنه برای عده ای نمایش را زننده کنه. مثلا در جاهایی میشد به جای شکر خوردی، از غلط کردی استفاده بشه، بجای زنا زاده یا حرومزاده از مثلا مردک بی صفت یا بی بوته استفاده بشه. هر چند که در جامعه الفاظ رکیک تر هم شنیده میشه و این واقعیت تلخه اما هنر یک هنرمند این هست که در عرصه نمایش این قبیل الفاظ را به گونه ای جایگزین کنه که علاوه بر حذف زنندگی اما همان واقعیت تلخ جامعه را در ذهن بیننده تداعی کنه
۵_ یکی از جذابیتهای نمایش ملودی یا موسیقی های متن هست. یک موسیقی مناسب در متن میتواند مخاطب هماهنگ با نمایش به حال و هوای همان پرده هدایت کنه. همینطور ضرب آهنگهای کوتاه کمک کننده است. مثلا اونجا که ارغوان فریاد زد « فهمیدم » خوب بود مثلا صدای سنجی نواخته میشد. یا مثلا هنگام شلیک بردیا خوب بود صدای شلیک پخش میشد و....
۶_ نور پردازی نسبتا به موقع انجام میشد و واحد نور و صدا خوب بود ولی صحنه پردازی چه بصورت بصری و چه سمعی فضای بیمارستان را به ذهن مخاطب القا نمیکرد. میدونم که منبع محدود بود اما مثلا استفاده از پرده یا بنر با تصویر اتاق بیمار بعنوان بک گراند هم کمک به فضا سازی میشد و هم به انتقال صدا کمک میکرد. یا میشد گاهی صدای بلندگوی بیمارستان البته بعنوان صدای پس زمینه و دور شنیده بشه که مثلا فلان دکتر به فلان بخش....
در انتها ضمن عذرخواهی مجددا عرض میکنم نظرات اینجانب نه از دید یک کارشناس و نه به نیت تخریب بلکه به قصد بهره برداری در جهت صعود یکایک شما عزیزان می باشد و ممکن است حتی این نظرات از نظر یک‌کارشناس بسیار هم پر ایراد و نادرست باشه.
بهر حال با عنایت به عزمی که متکی بر اراده شما مشهود است ایمان دارم به زودی همه شما عزیزان تراز اولی نمایش خواهید شد
با تشکر از آقایان و خانمها حافظی، نگهدارزاده، سلیقه دار، طوسی، پویان و قائمی فرد

اجرای بسیار خوب و سطح بالایی بود بازی بازیگرا قوی بودن مخصوصا شخصیت اون پسره کور که گریه هاش دلمو به درد اورد و بازیگر خانوم که برعکس اکثر بازیگر های خانوم لحن تصنعی نداشت