ایده عالی و امروزی و همه روزی

نمایش نگاهمان می کنند به زندگی آدمهایی می پردازد که از بطن این جامعه آمده اند. چرا که در زیرنگاه دیگران بودن مسئله امروزی جامعه ماست حریم خصوصی از میان برداشته شده و گویی ما در دیواری شیشه ای زندگی می کنیم. این ایده بسیار عالی است. اگر چه در نمایشنامه پرداخت درستی نشده و به عمق نرفته است
شخصیت ها پرداخت نشده اند آنهم در نمایشی رئالیستی که همذات پنداری تماشاچی با نقشها به واسطه شناخت درست آنهاست. اپیزود دوم تیپی است که درجامعه فراوان دیده میشود. مدام پشت هم حرف زدن و چرت و پرت گفتنش از همین نسل سطحی اینروزها می آید ولی چیز جدیدی رو نمی کند. بازی خانم شیدا خلیق بد نیست ولی کلیشه است. چون نقش کلیشه است. بازی فوق العاده نازنین فراهانی اپیزود اول را چنان کوبنده کرده است که به شخصه میخکوب شده بودم. این قابلیت این بازیگر است که هر نقشی را که قبول می کند آنچنان مال خود می کند که تماشاچی راهی جز پذیرشش ندارد. بالا پایین های نقش را به خوبی درآورده و خوب به او رو دست می زند. مسعود کرامتی خیلی خوب است ولی نقش قوت لازم را برای نشان دادن توانایی او ندارد ولی او نمایش خوبی از آنچه نوشته شده ارایه می کند.
در مجموع کارگردانی کار قابل قبول است. موسیقی نیز از نقاط خوب این نمایش است
در کل دیدن این نمایش را به دوستان پیشنهاد می کنم ...