اتابک نادری" تخلف میزانسنیک سهراب بدون استفاده از کلیشه های رایج،سردرگمی نسل امروز را نشان می دهد "
به گزارش روابط عمومی ، نمایش" تخلف میزانسنیک سهراب "به نویسندگی و کارگردانی "حمید دهقانی" میزبان "اتابک نادری"بازیگر تئاترو"بهزاد خداویسی "بازیگر تلویزیون وسینما بود. اتابک نادری درابطه با این نمایش گفت "من ازاین نمایش بسیار لذت بردم زیرا بدون استفاده از کلیشه های رایج، سردرگمی و طغیان نسل امروزما را نشان می دهد . این نمایش، نمایش متفاوتی بود. همه چیز حساب شده ، به اندازه بود تماشاگر آزار نمی دید و تماشاگربا قصه این نمایش ارتباط خوبی برقرار می کند. کارگردانی نمایش فکر شده و دقیق بود.
بهزاد خداویسی در رابطه با این نمایش گفت "این تئاتر نوید این را می دهد که جوانان تازه نفس و صاحب سبک در راه اند وتماشاگر توانسته است رابطه خوبی با این نمایش برقرار کنند. زیرا این تئاتر در رابطه با مسائل روز جامعه ما است".
لازم به ذکر است؛ نمایش" تخلف میزانسنیک سهراب " تا۹مرداد درخانه هنرمندان روی صحنه می رود. علاقه مندان برای خرید بلیت این نمایش می توانند از طریق سایت تیوال و گیشه اقدام نمایند.

متن مصاحبه بانی فیلم با آقای حمید دهقانی نویسنده و کارگردان"تخلف میزانسنیک سهراب"


حمید دهقان کارگردان نمایش «تخلف میزانسنیک سهراب»:
کلیت بقای تئاتر به حضور تماشاگر است
بانی فیلم آنلاین:
بانی فیلم - گروه تئاتر - الهه حاجی زاده، نمایش « تخلف میزانسنیک سهراب »داستان زندگی سهراب است که در چند لحظه از جلوی چشمانش می گذرد. سهراب پاکزاد جوانی است که بین دو خواست گیر افتاده است یکی آنچه جامعه از او می خواهد و دیگری آنچه خودش می خواهد. نمایش « تخلف میزانسنیک سهراب »در تماشاخانه خانه هنرمندان روی صحنه می رود به همین بهانه با حمید دهقان کارگردان و نویسنده این نمایش گفت و گویی انجام داده ایم که می خوانید :
لزوم اجرای این متن ... دیدن ادامه ›› با توجه به شرایط جامعه در چه مسائلی بوده است ؟
-بدون شک. من نمی توانم اثری را روی صحنه ببرم بدون اینکه به حال و روز جامعه مرتبط باشد. در چند تجربه ای که پیش از این داشتم دغدغه های اجتماعی منبع اصلی ایده های من بوده اند. اصولا مشکل اصلی تئاتر ما همین است. شاید این حرف کلیشه ای به نظر برسد ،اما خود واقعیت است؛ کلیت تئاتر ما از مردم خیلی فاصله دارد. گویی فراموش کرده ایم که بقای تئاتر به حضور تماشاگر است. در حال حاضر اگر شما از مردم کوچه و خیابان بپرسید تئاتر چیست؟ به احتمال زیاد به شما می گویند همین کارای عجیب و غریبی که این هنری ها انجام می دهند یا چیزی مشابه این با این مضمون که عده ای خاص برنامه هایی خاص برای خود و اطرافیانشان تدارک می بینند که ما نمی توانیم از آنها سر دربیاوریم و برای خودشان است. یا اگر خیلی تجربه نزدیک تری داشته باشند تئاترهای آزاد را مثال می زنند.
در عین حال همان هنری های عجیب و غریب از نظر مردم مشغول تلاش برای مرعوب کردن همکاران و تماشاگران محدودشان هستند. رقابت سختی بین خود می بینند که چطور با کار جدید همه تئاتری ها انگشت به دهان بمانند. چطور تمام جوایز فجر امسال را ببرند و البته که این رقابت سالیان سال است که شروع شده و با سرعت زیاد از مردم فاصله می گیرد. هر چه فاصله بیشتر می شود بازگشت نیز دشوارتر می شود. آنان که در این حلقه کوچک تئاتر هستند هر روز طلب آثاری پیچیده تر و خاص تر می کنند و مردم خارج از آن تئاتر را چیزی غیرضروری، بی ربط و بیهوده می انگارند.
البته که این تنها یک بعد بیماری تئاتر ما ست و در همین بعد نیز عواملی دیگری مثل رسانه ها و سرگرمی های رقیب نقش مهمی در دوری مردم دارند، اما من دلیل اصلی را از جانب خود تئاتری ها می بینم. یک غفلت از اصل موضوع.
خب با این وضعیت راه حل سخت می شود. مردمی که با زبان تئاتر بیگانه اند نمی توانند در مواجهه با یک تئاتر مملو از نظام های نشانه ای پیچیده لذتی ببرند، از طرفی اگر بخواهی لذت این مردم بیگانه با تئاتر را ملاک قرار دهید تبدیل به نمایش های سطحی به اصطلاح آزاد می شوید.
در چنین شرایطی همیشه تلاش من این بوده که ترکیبی از هر دو شکل را به اجرا درآورم. کار بسیار سخت و دشواری است و من در حال تجربه ی چنین تئاتری هستم. خیلی های دیگر هم چنین کاری کرده اند و خواهند کرد، از بزرگان تئاتر ما تا هم نسلی های خودم، اما قطعا هر کس به شکل خودش.
اگر بخواهید نمایش خود را در ژانری قرار دهید چه ژانری را انتخاب می کنید؟
-من از نشانه های شهری و روزمره برای خلق یک اثر نمایشی استفاده می کنم چون اعتقاد دارم این نقطه مشترک تئاتر و مردم دور از تئاتر می تواند باشد. این نشانه ها باعث می شود هر کسی که در این روزگار زیست می کند با مجموعه ای از عناصر آشنا در مقابل خود روی صحنه روبرو شود. این نکته همواره یک رویه ی واقعگرایانه و اجتماعی به وجود می آورد و کسانی را که کمتر تئاتر دیده اند را همراه خود نگه می دارد.،اما در لایه های زیرین بازی با زیرمتن ها باعث غنای اثر می شود.
تخلف «میزانسنیک سهراب» رویه ای کمدی دارد با درونی تراژیک.
شما به عنوان یک کارگردان جوان مهم ترین مخاطبان این نمایش را چه گروهی می دانید؟
-به نظرم همه می توانند از دیدن این کار لذت ببرند چراکه تا الان هم مخاطبان متفاوتی داشته ایم،اما به شکل خاص جوانان دهه شصت و هفتاد احتمالا ارتباط بیشتری می توانند با اثر برقرار کنند.

http://www.banifilm.ir/Modules/News/NewsDetail.aspx?Ser_Id=8&News_Id=67620

ناصرحبیبیان : دیدن نمایش" تخلف میزانسنیک سهراب " برای من خوشبختی بود.

به گزارش روابط عمومی ، نمایش" تخلف میزانسنیک سهراب "به نویسندگی و کارگردانی "حمید دهقانی" میزبان ناصرحبیبیان بود.

وی دررابطه با این نمایش گفت : "واقعیت این است من حمیددهقانی را فردی دانا و آگاه میدانم وبادیدن این نمایش به هیچ وجه غافل

گیر نشدم زیرا باشناختی که از او داشتم توقعی کم تر ازاین هم نداشتم،این نمایش رابه کسانی که نمی خواهند اثری ضعیف یا متوسط

ببینند توصیه میکنم.دیدن این نمایش برای من دراین زمان به معنای واقعی کلمه خوشبختی بودومن را بسیار امیدوار کرد.

ناصرحبیبیان اظهار داشت ... دیدن ادامه ›› : " آنچه من درمورد نمایش" تخلف میزانسنیک سهراب " می گویم تنها بیان سلیقه ی شخصی من درمورد

یک نمایش نیست بلکه براساس دانش و تجربه ی شخصی من است.

سمانه زندی نژاد: "بعد از مدت ها واقعا تئاتردیدم"
به گزارش روابط عمومی ، نمایش" تخلف میزانسنیک سهراب "به نویسندگی و کارگردانی "حمید دهقانی" در اجرای خود میزبان سمانه زندی نژاد بود.
وی دررابطه با این نمایش گفت" من این کار را بسیار دوست داشتم،ازابتدای اجرا بغضی درگلویم بود و آنقدر این احساس قدرتمند بود که در آخر اجرا حتی نمیتوانستم برای بازیگران دست بزنم!
سمانه زندی نژاد درخصوص نمایش"تخلف میزانسنیک سهراب" گفت : هرگاه به تماشای تئاترمیآیم به این امیدهستم تا درپایان اجراحس خوب دیدن یک تئاترحال من را خوب کند واین اجرا به خوبی توانست این خواست من را به عنوان یک تماشاگر برآورده کند و من از کارگردانی و بازی های این نمایش به معنای حقیقی کلمه لذت بردم.

نفی صورتهای تقلیدی تئاتر!
به بهانۀ اجرای تخلف میزانسنیک در تماشاخانه انتظامی- خانه هنرمندان

بار سنگین کابوس و درد سهراب بودن/ شدن چنان است که هیچ ساختار دراماتیکی تاب تحملش را ندارد! درست مثل وزن سنگین فجایع روزگار ما! کدام تراژدی کدام اثر کمیک، می‌تواند تراژیک‌تر از تصاویر سلاخی صفوف آدمهای زنده‌ای باشد که در عراق و افغانسان و کوبانی و سوریه در یوتوپ، روز بروز با پیکسلهای نابتری بارگزاری می‌شود؟ مگر می‌شود پس از دیدن این تصاویر، نمایشی رئالیستی و تراژیک‌تر به صحنه برد؟! ابدا! جعل است! پس باید صورتهای مُضحک و ملال‌آور آناتومی ساختار درام در قالبهای ارسطویی- که نه ارسطویی، بلکه قرون وسطایی و منتسب به ارسطو- را به زباله‌دان تاریخ سپرد؛ صورتهای تقلیدی "دوصد لعنت" شده‌ای که بر کشش‌های بلاهت‌وار، بحرانهایی خرفت و تعلیق‌های دروغین و مبتذل استوارند. هامارتیا و روانشناسی شخصیت، با گوشه چشمی به فجایع انسانیِ معاصر و در حال رخداد، تعاریفی کوته‌نظرانه و آبکی می‌یابند! حتی بایست از خطوط امن میزانسن‌های خط‌کشی شده و چهارچوب‌دار هم عبور کرد! تخلف میزانسنیک!
پشت ترافیک اتوبان همت باید به تابلوی روگذر "به رویاهایت بیاندیش!" خیره شد و تراژدی پدر خوش شانسی را در تصویر سلفی خانوادۀ برندگان خوشبخت بانکی نظاره کرد که دسته جمعی به ما پوزخند می‌زنند! در ترافیکی که همزمان پدر خوش‌شانس دیگری با خانواده‌اش در گرمای 40 درجه، با صورتی نمایشی شده ... دیدن ادامه ›› از کمدی و لبخند، تو را با فال حافظ و بادکنک محاصره می‌کنند! در چنین شرایطی باید از روشن‌کردن کولر و بالاکشیدن شیشه‌ها خودداری کرد! تخلف میزانسنیک!
باید از تصویرهای غیرمنطقی و نمایشی شدۀ رسانه، کانالهای تلویزیونی مختلف، سخنرانی‌های نمایشی سازمان ملل، فوتبال، اُسکار و هالیوود که ما را به صورتهای نمایشی شده از منطق، احاطه کرده‌اند عبور کرد! باید موقعیت منطقی و دقیق خود را از ورای واقعیتهای نمایشی شدۀ حاضر و آماده، فهم کرد!
باید پرسش بی‌مصرف و مریض "آیا ما تئاتر داریم یا نه؟!" جای خود را به "ما برای چه تئاتر کار می‌کنیم؟!" بدهد. اثبات و یا نفی اینکه "آیا ما تئاتر داریم؟!" هیچ کمکی به وضع موجود و غیرموجود نمی‌کند اما فهم وضع موجود تنها ممکن است از جایگزینی پرسش "نسبت ما با تئاتر چیست؟! حاصل شود. تخلف میزانسنیک، یک روش برای طرح این پرسش است!
ناصر حبیبیان

ایرج رامین فر: نمایش" تخلف میزانسنیک سهراب " ، بعداز مدت ها حالم را خوب کرد !



به گزارش روابط عمومی ، نمایش" تخلف میزانسنیک سهراب "به نویسندگی و کارگردانی "حمید دهقانی" در اجرای روزهشتم میزبان ایرج رامین فر بود. وی دررابطه با این نمایش گفت"این نمایش بسیار به روز بود،من پس از پایان نمایش حس بسیارخوبی داشتم. دراین نمایش هیچ کس تلاشی برای گفتن حرفهای پیچیده و به دور از ذهن انسان امروزنداشت اما به سادگی خاصی همراه با طنزی تلخ گفته های بسیاری برای ما داشت ".

این نمایش داستان جوان آرمان گرایی به نام سهراب پاکزاد است،جوانی با آرزوهای بزرگ که هرچه تلاش میکند به اهداف خود نمی رسد.

امیر دژاکام : " تخلفی ساده، روان و به دور از تنفر!
به گزارش روابط عمومی، نمایش " تخلف میزانسنیک سهراب " به نویسندگی و کارگردانی " حمید دهقانی " در اجرای روز هشتم میزبان استاد امیر دژاکام بود
وی دررابطه بااین نمایش گفت "نمایش به سادگی قصه ی خود را تعریف کرد، قابل فهم بود و ناگفته پیدا که اعضای گروهش بسیارهم دلانه تلاش کرده بودند. من تا پایان اجرا هیچ گونه رفتار نامعقول و خطای زیبایی شناسانه در کار ندیدم.
وی افزود : دراین دوره ای که متاسفانه تنفر در تئاتر نهادینه شده است، دارای سازمان، سرلشگر و اتاق جنگ است،این اثر نشانه ای از تنفر در خود نداشت، نه درشیوه ی اجرا و نه دربین اعضای گروه اجراکننده، این خود اتفاق بسیارارزشمندی است و نشان گر استعداد و عشق موجود در دل کارگردان و تمام عوامل اجرا است.
این نمایش قصه ی جوانی به نام سهراب پاکزاد است با آرمان هایی برای خود و جهان امروز. آرزوهایی که تمام وجود او را در سیطره ی خود درآورده است.

۳۰ تیر ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۲۷

ناصر حسینی‌مهر: در نمایش «تخلف میزانسنیک سهراب» طراوت و تازگی صمیمانه‌ای وجود دارد

نمایش «تخلف میزانسنیک سهراب» به نویسندگی و کارگردانی حمید دهقانی دیروز دوشنبه 29 تیرماه، میزبان ناصر حسینی‌مهر کارگردان تئاتر بود.

به گزارش سایت ایران تئاتر، او در رابطه با شیوه اجرایی این نمایش گفت: «این روزها از شیوه‌های عجیب و غیرقابل درکی در اجراهای تئاتر استفاده می‌شود، که این نمایش از آن به دور بوده و دارای نوعی سادگی و پاکی مخصوص ... دیدن ادامه ›› به خود است.»

حسینی‌مهر درخصوص کیفیت اجرای این نمایش افزود: «شاید در نمایش کمرنگی‌هایی دیده شود، که این امر بی شک طبیعی است چون این روزها بر سر راه گروه‌های مستقلی مثل این گروه مشکلات زیادی وجود دارد، اما آنچه از اهمیتی بسیار برخوردار است عدم شعارزدگی و بی‌ادعایی و تسلط این گروه به اجراست. همین صداقت و بی پیرایگی شماست که این نمایش را با طیب خاطر برای تماشا انتخاب کردم، چون بر خلاف تئاترهای عاریتی که امروزه در تئاتر ما رواج پیدا کرده است نمایش شما حرفی برای گفتن دارد، هم در شکل و هم در مضمون، که به خود شما و زمانه ما تعلق دارد.»

او در پایان گفت: «من در طول سال‌ها اجراهای بی‌شماری می ‌بینم اما با صراحت می گویم که امشب در «تخلف میزانسنیک سهراب» لحظات بسیار نابی دیدم. از تک تک اعضای گروه سپاسگزارم و به همه آنها تبریک می‌گویم.»

نمایش «تخلف میزانسنیک سهراب» از ۲۱ تیر تا ۹ مردادماه در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان روی صحنه می رود.

تخلف میزانسنیک سهراب نمایشی است که از دلمشغولیهای نسل خود با زبانی ساده و رسا سخن میگوید دلمشغولیهایی که هر کدام به نظر کوچک به نظر میرسند ولی درپیوند با یکدیگر ادامه حیات و زندگی را مختل میکنند ، جدای از اینکه رویکرد انفعالی و مفعولانه ی سهراب مورد پسند من نیست و به گمانم نمایش میبایست نوعی طغیان گری را به تماشاگران پیشنهاد مینمود با این حال نمایش تخلف میزانسنیک سهراب در جامعه ای که مانند بازار مکاره شده و هنر تئاترش هم به طبع آن از بیماریهای دهشتناکی رنج میبرد نوعی نمایش بسیار شریف است که بسیار رسا به بازگویی مشکلات سیستم و جامعه خود می پردازد،نمایشی که سعی دارد در عین سادگی پیشرو وتاثیرگذار باشد، و حمید دهقانی توانسته با اجرایی روان و ساده اندیشه اش را به نمایش درآورد ، بازیهای روان و تاثیرگذار حسین امیدی ، فرانک کلانتر ، فرزانه سهیلی ،سیما بابایی و بالاخص بازی استادانه شهروز دل افکار فضاهایی ساده و دل نشین را به وجود می آورد که دیدن لااقل یک باره آن به همه دوستان وعلاقمندان تئاتر اندیشمند توصیه میشود
بهنام علی بخشی