تو خورشید و من آن اختر
که هر شب تا سحر در عالم رویا
تو را میبوسم و بر شانه های تو
تمام دردهایم را
میبرم از یاد
و من غافل تر از هر کس
به آنچه پیش رو دارم
تو را در هر سکوت سرد
و در هر تابش کم نور
میخوانم
و بعد از آن صدای آه و جیغ من
و دردی که نمیدانم
و قتل رنجناک آخرین اختر
و شعری ... دیدن ادامه ›› در گلویم مانده و دیگر نمیخوانم
و تو پیروز و مغرور از شکست من
نه یک من بلکه صدها من
و غم در قلب تاریک تمام سایه ها پیدا
عزادار تمام غنچه های آسمان شب...

تو خورشید و من آن اختر
که عشق قاتل افسونگرش تا آخرین لحظه
درونش سبز میماند ...

برایم گریه های قبل بیهوشی
برایم جای تیغ و زخم و نقاشی
برایم چشم های قرمز و رگبار
برایم قهوه و خاکستر و سیگار
برایم انتظار و انتظار و درد
برایم خنده و ... خنده که نه تلخند
برایم مستی و معشوق موهومی
برایم "خوبِ خوبم" های مصنوعی
برایم فکر های نحس تکراری
برایم قلبی از شیشه پر از خالی
برایم شوری بالشت و لب هایم
برایم مرگ عشق و آرزوهایم
برایم خاطراتت را و یادت را
صدایت را ، صدایت را ،صدایت را
برایم هر چه بعد از تو به جا مانده
بیا بردار نایی نیست دگر من را

سکوتم
ساعت ها سکوتم
زیر شاخه های خالی از شکوفه های صورتی گیلاس
و زیر غیاب روشن نور ماه
و زیر ابرهای وحشی سیاه
مانند آواز خاموش شمع
مانند آخرین فریاد خفه ی غرور یک سرباز
مانند آوای مرده ی ویولن شکسته
و مانند مادر
میشنوی؟
دارم نامت را در من فریاد میزنم...
نه ! تار صوتی وجود ندارد!
صدا منم
سکوت منم
و دارم نامت در من فریاد میزنم...
میشنوی؟