این اولین تئاتری بود که می‌دیدم و جزئی از بازی بودم‌. نه که تعاملی باشه یا جزئی از صحنه ی تئاتر باشم بلکه نمایشنامه ی قدرتمند بهمراه کارگردانی درست و بی‌نقص منو جزوی از بازی کرده بود.
سراسر لذت شدم از تمام بازی‌ها، دکور و موسیقی! موسیقی تو سکانس مربوط به جدایی آن از پدر روحمو می‌نواخت
به عنوان یک تماشاگر بدون‌تخصص هیچ ایرادی نمی‌تونم از بازی‌ها بگیرم
همه چیز درست بود و شخصیت‌ها درست پرداخته شده بودن و انتخاب بازیگر هم همینطور بدون نقص بود
دکور سیار و با پتانسیل یه جاهایی نمایش رو باشکوه می‌کرد و تنها نقطه ضعفش این بود که یه قسمت‌هایی نقطه کور برای تماشاچی‌های ردیف های کناری ایجاد می‌کرد
پایان باشکوه بود و غمگین
این‌ بار بلند شدم و دست زدم با عشق برای یک نمایش ارزشمند نه از سر هماهنگ با جمع بودن

پیشنهاد می‌کنم‌ اگر امکانش رو دارید حتما به دیدنش برید.