با سلام
واقعا موافقم. این مساله مزاحمت های تماشاچی ها خیلی از کیفیت کار کم می کنه. طرف هنوز نمی دونه توی سالن باید موبایلش سایلنت باشه چ برسه به اینکه با صدای بلند نخنده. بعضیا فکر می کنن توی کنسرت پاپ هستن حتی بعضی وقتا سوت و دست میزنن وسط نمایش!
خلاصه اینکه کلی هزینه می کنی وقت میزاری با ذوق و شوق میری تئاتر ولی ی همچین حرکاتی اعصابت رو ب هم میرزه و نمیزاره ک از کار لذت ببری.
آدمایی ک اینقدر علاقه مند به واکنش پر سرو صدا به نمایش هستن بهتره برن نمایش های طنز ببین ک فضا برای همچین کارهایی دارن ن ی کار جدی!

واقعا منم عکس گرفتن با فلش روشن رو اصلا درک نکردم ! :|

من هم با شما خیلی موافقم ؛بعضیا که فقط همه دغدغه شون اینه که عکس واضح تری بگیرن ؛ متاسفانه عده ای هم بودن که می خندیدن چون به قول خودشون " رگه طنز پنهان " نمایشو فهمیده بودن که البته اون رگه طنز قطعا اون قدر پنهان نبوده که بقیه نفهمن ولی لزومی نمی دیدن که اون قدر بلند بخندن همه ی این چیزها خیلی آدمو اذیت می کنه و احساس می کنه که داره به هنر توهین میشه اما اگه فکر کنیم که خودمون قشری هستیم که هنر رو درک می کنیم و اونی که می خنده قرار نیست چیزی از هنر بفهمه اشتباهه ؛ میشیم مثل افلاطون که به تظرش چوپان به اندازه خودش حق رای نداره ( فکر کردن به این که یه قشر خاصی ممتازه ) ؛یه چیزایی باید کم کم جا بیفته ؛ این که تئاتر محدود به یه قشر خاص باشه کمکی به پیشرفت تئاتر نمی کنه ؛ یه روزی شاید اون بچه 12 13 ساله مد نظر شما تبدیل به آدمی بشه که بهتر از بقیه تئاترو درک کنه