سالگشتگی . . .

قبل از این فقط ایوانف آقای کوهستانی رو دیده بودم. فکر می کنم با همین دو کار هم میشه امضای ایشون رو در کارهاشون دید. راستش یه لیست بلند بالا آماده کرده بودم در مورد فرم کار و چرخش جایگاه ها و شخصیت ها و تبدیل تصویر به حقیقت، و هزار هزار مساله ی دیگه. اما واقعا الان حس می کنم کلمات ارزش خودشون رو از دست دادند. فضای کار رو دوست داشتم و مرز بین خیال و وهم خیلی خوب به هم ریخته بود. ممنون بابت یک شب خوب. احساس می کنم بیشتر از این هر حرفی بزنم فقط لفاظی های بی معناست.

سپاس از محمد حسن معجونی، مهین صدری و البته امیررضا کوهستانی